Tag Archives: Audiofil 2018

Piotr Guzek Impresariat oraz nowo otwarty wrocławski salon audio – Art & Voice – zapraszają na kolejną prezentację z cyklu AUDIOFIL. Odbędzie się ona w dniach 20 – 21 października br. w Sali Konferencyjnej Hotelu Qubus przy ulicy św. Marii Magdaleny 2 we Wrocławiu. Prezentacja będzie otwarta dla gości w godzinach od 12:00 – 15:00 oraz 16:00 – 19:00. Wstęp na imprezę jest wolny.

Mamy nadzieję, że wielu melomanów i audiofilów skorzysta z możliwości posłuchania muzyki na naszej prezentacji. Zostaną zaprezentowane urządzenia Trilogy Audio, znane i bardzo cenione fińskie kolumny Gradient, znakomite – pochodzące z Hong Kongu streamery Lumin, a także japońskie serwery Fidata. Zasilanie naszego system zabezpieczą urządzenia Isol-8. Dystrybucją tych marek w Polsce zajmują się firmy Audio Atelier oraz Moje Audio.

Kilka słów o markach, które zobaczycie i usłyszycie.

Założona w 1992 roku przez Nica Poulsona firma Trilogy Audio od początku kładła duży nacisk na jakość zasilania. Nic jest inżynierem telekomunikacyjnym. Uczył się i pracował w BBC w latach osiemdziesiątych jako inżynier dźwięku. Duże wrażenie zrobiły na nim legendarne wysokie standardy narzucane przez tę firmę. Nauczył się, że sposobem do osiągnięcia prawdziwej jakości jest dążenie do absolutu w każdej dziedzinie i nie akceptowanie niczego poniżej tej poprzeczki.
Po opuszczeniu BBC we wczesnych latach dziewięćdziesiątych i dalej rozwijając swoją pasję do audio, Nic stał się znanym projektantem układów elektronicznych z sukcesami w zakresie wzmacniania audio, z firmą siostrą ISOL-8, Trilogy Audio Systems, a także na pełnym wyzwań polu oświetlenia pasów startowych lotnisk. Zauważywszy problem zasilania systemów Hi-Fi i AV, założył firmę IsoTek Systems aby zająć się tym w odpowiedni sposób. Uważał, że mainstreamowi producenci bagatelizują ten problem albo go nie rozumieją. Później założył ISOL-8, żeby dalej rozwijać swoje pomysły.
Na pokazie zaprezentujemy najnowsze dziecko Nica Poulsona wzmacniacz dzielony Trilogy Audio złożony z przedwzmacniacza 903 i wzmacniacza mocy 993. Projekt ten jest rozwinięciem hybrydowego wzmacniacza zintegrowanego 925. Lampowy przedwzmacniacz 903 wygląda niemal identycznie jak integra, jest tylko nieco niższy. Ma niezwykle bogate możliwości. Urządzenie wyposażono w bardzo zaawansowany system kontroli, który pozwala dostosować urządzenie do naszych indywidualnych potrzeb. Możemy nadać wejściom nazwy, ustalić ich czułość, zintegrować cały system poprzez łącze TAS, skorzystać z wewnętrznego zegara do włączania i wyłączania systemu. Układ elektryczny bazuje na rosyjskich lampach 6H6П w konfiguracji z uziemioną siatką, która pozwala na pracę w klasie A w najbardziej liniowej części krzywej wzmocnienia i przy najniższych zniekształceniach.
Wzmacniacz mocy Model 993 to końcówka o budowie hybrydowej, z lampami 6H6П, czyli takimi samymi, jak w przedwzmacniaczu, na wejściu (sekcja napięciowa) i tranzystorami na wyjściu (sekcja prądowa). Także i tutaj lampa i pierwszy stopień tranzystorowy pracują w klasie A – lampa w układzie z uziemioną siatką i bez sprzężenia zwrotnego.
Urządzenia Trilogy są projektowane i produkowane w UK.

Gradient to kolejna marka, którą chcemy Państwu zaprezentować. To fińska manufaktura zajmująca się produkcją kolumn. W małym rodzinnym zakładzie w miasteczku Porvoo na południu kraju powstają zestawy inne niż wszystkie. W roku 1984 na rynku pojawiły się pierwsze kolumny o symbolu 1.0. Ekstrawagancki projekt szybko znalazł nabywcę. Był nim jedyny w kraju uniwersytet muzyczny – Akademia Sibeliusa. Dwa lata później Finowie podjęli współpracę z Quadem, projektując dipolowy moduł niskotonowy do elektrostatów ESL-63.
Na naszym pokazie pokażemy Państwu modele Revolution Active MK IV, Helsinki 1.5 oraz najnowszy model 1.4.

Odtwarzanie płyty kompaktowej powierzymy modelowi Revo DS-1 z Norma Audio.

Ze względu na stale rosnące zainteresowanie odtwarzaczami plikowych podczas Audiofila postanowiliśmy zaprezentować najnowszy i jednocześnie najtańszy odtwarzacz w ofercie Lumina model D2.
D2 firmy Lumïn jest odtwarzaczem plików audio. Oznacza to, że w jednej obudowie pomieszczono transport plików audio oraz przetwornik cyfrowo-analogowy. Dlatego mówi się o nim często „bridge” lub „streamer”. Odtwarza on pliki DSD 64 i DSD 128, to jego właściwość numer jeden. Zagramy także pliki PCM do 24 bitów i 192 kHz i jeśli chcemy upsamplujemy je do DSD, pod warunkiem, że pierwotny plik ma częstotliwość próbkowania 96 kHz lub niższą. Oprócz plików WAV odtworzymy też pliki FLAC, Apple Lossless (ALAC) oraz AIFF, a ze stratnych MP3 i AAC (w kontenerze M4A). Źródłem plików może być zarówno NAS, tj. plik sieciowy, jeden z kilku serwisów streamingowych lub pendrajw i dysk USB. Z serwisów streamingowych obsługiwane są: Tidal, Qobuz, Spotify, TuneIn

Pokażemy też nowego gracza na rynku hi-endowych serwerów, urządzenie japońskiej marki Fidata, która należy do I-O Data, japońskiego producenta peryferiów komputerowych.
Serwer Fidata HFAS1-XS20U został wyposażony w wewnętrzną pamięć SSD o pojemności 2 TB. Odtwarza właściwie wszystkie dostępne pliki audio, zarówno stratne, jak i bezstratne: PCM od 44,1 do 384 kHz i od 16 do 32 bitów, a pliki DSD (dsf i dff) do 11,2 MHz. Podłączymy go bezpośrednio do odtwarzacza plików audio Lumin D2, korzystając z kabla LAN Fidata HFLC. HFAS1-XS20U będzie wówczas pracował jak klasyczny NAS (zewnętrzny dysk twardy) oferując pojemność 2 TB w bezpiecznym trybie zapisu i archiwizacji danych RAID – ‘0’ lub ‘1’.

Okablowanie systemu będzie pochodzić w Japonii. Wykorzystamy kable prądowe, sygnałowe oraz głośnikowe z firm Hijiri oraz Harmonix. Zasileniem będą opiekować się kondycjonery oraz filtry brytyjskiej firmy Isol-8, za którą stoi Nic Poulson.

Nasi przyjaciele z Włoch z firmy Music Tools dostarczą najnowszy i fantastycznie zaprojektowany stolik na którym ustawimy nasze urządzenia. Grać będziemy z płyt CD oraz plików.

Serdecznie zapraszamy.

Opinia 1

O ile mnie pamięć nie myli z wrocławskim Audiofilem jesteśmy zaprzyjaźnieni niemalże od jej zarania, czyli od czerwca 2011 r. Co prawda na inauguracyjny – kwietniowy, organizowany przez Piotra Guzka event, z niewiadomych mi przyczyn dziwnym trafem nie dotarliśmy, lecz już na kolejnych staraliśmy się z Jackiem pojawiać się dość regularnie. Warto przy tym pamiętać, że w tamtych czasach na podróż samochodem z Warszawy do stolicy Dolnego Śląska należało zarezerwować około 6-7 godzin … w jedną stronę. Szaleństwo? Oczywiście. Czy warto było zatem spędzać niemalże dobę w rozjazdach by zaledwie przez kilka godzin posłuchać autorskich systemów krajowych dystrybutorów w hotelowych warunkach? Bezwzględnie tak. To było, jest i mam nadzieję jeszcze długo będzie zupełnie inne, aniżeli wystawowe – Audio Show-owe, podejście do tematu, gdzie wszyscy chętni mają praktycznie równie szanse, gdyż do dyspozycji otrzymują tę samą salę i jedynie od ich wiedzy, umiejętności i oczywiście posiadanej oferty, muszą zmierzyć się z zastanymi warunkami. Była to też niebywała okazja do nieformalnych spotkań i rozmów zarówno z samymi przedstawicielami konkretnych marek, co przede wszystkim z melomanami i audiofilami podzielającymi nasze wspólne zamiłowanie tak do muzyki, jak i możliwie najwyższej jakości dźwięku.
Nie da się jednak ukryć, że teraz jest już zdecydowanie łatwiej i przede wszystkim szybciej. Podróż zajmuje połowę czasu i w 3-3,5h z przerwą na rozprostowanie nóg i śniadanie, spokojnie da się dojechać. Jednak nie o sieci dróg krajowych będziemy w niniejszej relacji rozprawiali a o oficjalnym otwarciu sezonu anno domini 2018 i zarazem umownym debiucie nowego gracza na wrocławskim rynku audio, czyli salonu Art & Voice. Oczywiście reprezentację ww. przybytku znamy od lat i nie są to ludzie znikąd, lecz skoro postanowili wdrożyć w życie kolejny projekt poświęcony Hi-Fi i High-End to nie pozostaje nam nic innego, jak tylko trzymać za ich sukces kciuki.
Co ciekawe dopiero przy okazji tworzenia niniejszej relacji zorientowałem się, iż to właśnie z Krzysztofem Owczarkiem będącym siłą napędową Art and Voice, z którym to spotykaliśmy się w ciągu minionych lat wielokrotnie, i z proponowanymi przez Niego systemami, mieliśmy okazję spędzać we Wrocławiu czas zarówno podczas naszej pierwszej wizyty, jak i pierwszej opisywanej na łamach Soundrebels w 2013 r. , oraz właśnie otwierającej tegoroczną edycję. Przypadek? Nie sądzę.

Przypadkiem nie jest również tematyka sobotnio-niedzielnego mitingu, która tym razem oscylowała wokół reprodukcji muzyki ze wyłącznie źródeł cyfrowych, czyli oprócz będącej w zauważalnym odwrocie poczciwej płyty CD, również zgromadzonych w pamięciach masowych i dostępnych na platformach streamingowych plików. W roli źródeł wystąpiły odtwarzacz CD Norma Audio REVO CDP-1, oraz streamer LUMIN S1 zaopatrywany w kontent zarówno z serwera Fidata HFAS1-XS20U, jak i Tidala w wersji Hi-Fi. Rola amplifikacji przypadła wspomaganej końcówką mocy Norma Audio Revo PA150 integrze Norma Audio Revo IPA-140 a na końcu toru znalazły się Xaviany Calliope. Całość spoczęła na włoskim stoliku Music Tools z serii Alica a okablowanie pochodziło z oferty Harmonixa, Hijiri, Isol-8 i Fidata. Próbując okiełznać hotelową akustykę wystawcy wykorzystali rodzime ustroje Acoustic Manufacture. Patrząc na absurdalne wręcz szaleństwo cenowe, którego stajemy się mimowolnymi świadkami, śmiało a zarazem pół żartem, pół serio można powiedzieć – „skromnie, ale z klasą”.

Jak to zwykle na Audiofilu repertuar był na tyle eklektyczny, że każdy mógł znaleźć coś dla siebie, a jeśli takowy nie spełniał oczekiwań przybyłych melomanów nie było najmniejszego problemu z wybraniem czegoś nieprzewidzianego z nieprzebranych zasobów Tidala. Oczywiście nie zabrakło też opowieści i dykteryjek serwowanych przez Piotra Guzka. To właśnie one, jak i osoba samego Organizator sprawiają, że atmosfera wrocławskiego Audiofila jest właśnie taka a nie inna.
Jeśli natomiast chodzi o brzmienie, to organizatorzy na samym początku zagrali w otwarte karty i szczerze przyznali, że tym razem wcale nie chodziło o zaprezentowanie wszystkiego co najdroższe z ich portfolio, a jedynie próbkę możliwości, jak dość rozsądnie wyceniony (jak na audiofilskie realia) set nie tylko może, lecz po prostu powinien zagrać. Uczciwie bowiem trzeba przyznać, iż elektronika Normy z cenami nie przesadza i nawet niemalże topowe (na chwilę obecną niepodzielnie króluje model Prometeo) Xaviany Calliope i flagowy Lumin spokojnie egzystują z dala od granicy, za którą kończy się zdrowy rozsądek. Przy okazji proszę pamiętać, iż wystawcom zależało na możliwie najlepszym nagłośnieniu hotelowej sali konferencyjnej, której metraż po wielokroć przekraczał rozmiary standardowych pokoi odsłuchowych.
Niemniej jednak uzyskany we Wrocławiu efekt spokojnie można określić mianem wysoce zadowalającego. Nie dość bowiem, że amplifikacji Normy udało się okiełznać potężny bas Xavianów, to jeszcze nie utracono nic a nic z rozdzielczości i selektywności pozwalających na wychwytywanie nad wyraz oczywistych różnic w jakości tak materiału źródłowego, jak i samych realizacji. Ponadto całość mocną klamrą spinała bezdyskusyjna muzykalność i niezaprzeczalną przyjemność odbioru. A proszę mi wierzyć wcale nie było to takie łatwe. Mogliśmy z resztą przekonać się o tym na własne uszy, przyjeżdżając na tyle wcześnie, by niejako uczestniczyć w ostatnich działaniach dopieszczających prezentowany system. Chodziło oczywiście o dobór odpowiedniego okablowania, które wg. kablosceptyków wpływu nie ma żadnego, a tymczasem w Qubusie dziwnym zbiegiem okoliczności nad wyraz wyraźny był efekt roszad nie tylko drutami mającymi bezpośredni kontakt z sygnałem audio, lecz również zasilającymi i to m.in. zasilającymi serwer Fidata HFAS1-XS20U. Czyżbyśmy zatem padli ofiarą zbiorowej autosugestii? Szczerze śmiem wątpić, za to mając świadomość, iż tak naprawdę na finalne brzmienie naszych systemów wpływa niemalże wszystko co nas otacza, tego typu zjawiska akceptuję, ze stoickim spokojem wychodząc z założenia, że usłyszeć znaczy uwierzyć.

Czy sobotnio – niedzielne spotkanie przekonało nieprzekonanych i zarazem utwierdziło wiernych plikom akolitów tego nie wiem, jednak sądząc po reakcjach zgromadzonej publiczności i ciekawości , z jaką chłonęli nieraz czysto techniczne informacje dotyczące niuansów zapisu danych na dyskach SSD, czy też różnic pomiędzy poszczególnymi streamerami uważam, że tego typu prezentacje są szalenie przydatne. I wcale nie chodzi o to, by udowadniać wyższość jednych świąt nad innymi, lecz by oswajać odbiorców z technologią, która wcześniej, czy później stanie się nie tylko powszechna, co niemalże jedyna a zarówno winyl, jak i CD zyskają status formatów ewidentnie niszowych.

Serdecznie dziękuję Organizatorom i Gospodarzom za zaproszenie.

Marcin Olszewski

Opinia 2

Tak tak, pierwsza z trzech przewidywanych odsłon odbywającego się w stolicy Dolnego Śląska – Wrocławiu, organizowanego przez Piotra Guzka tegorocznego mitingu dla miłośników muzyki spod znaku „Audiofila” jest już za nami. Co prawda w kilku kuluarowych rozmowach na portalach internetowych zanotowałem delikatne narzekanie, że odbyła się trochę jakby znienacka, ale umówmy się, według mnie tydzień trąbienia na naszym facebooku i newsach. plus informacje w stosownych tematycznych wątkach wielu przybyłym gościom wystarczyły, aby w dobiegający końca weekend wygospodarować dla niej choćby przysłowiową godzinkę. Wniosek? Na tle przytoczonego procesu informacyjnego wszelkie utyskiwania są zwyczajnym szukaniem wymówki i nic więcej. Koniec kropka. A co takiego tym razem zaproponował gospodarz opisywanego wydarzenia? Zanim zdradzę tę tajemnicę, dodam, że wszystkie trzy spotkania zmieniając nieco formułę tego święta będą miały wspólny mianownik, jakim jest prezentujący swoje różne pomysły na dobry dźwięk w naszych domach wrocławski salon audio „Art & Voice”. Zatem co wystąpiło w pierwszej odsłonie? Powiem tak, choć na chwilę obecną mentalnie nie jestem przygotowany do takiego sposobu obcowania ze światem zapisanych na pięciolinii dźwięków, ale z autopsji wiem, że dla wielu zaawansowanych audiofilów jest to nieuchronna, a nawet jedyna przyszłość, dlatego z przyjemnością informuję, iż głównym daniem był zestaw skonfigurowany pod kątem grania z plików. I to nie tylko tych zgromadzonych na twardych dyskach, ale również dostępnych na internetowych platformach muzycznych (vide Tidal). Ciekawe? Jeśli tak, miło jest mi w tym monecie zdradzić głównych bohaterów w postaci kilku specjalizujących się w swoich działach marek typu: elektronika – Lumin Musik, Fidata Global, Norma Audio Electronics, kolumny – Xavian, okablowanie – Harmonix i Hijiri, akcesoria meblowe – Music Tools. Jeśli jesteście zainteresowani dokładną wyliczanką sprzętową, zachęcam do lektury tekstu Marcina, gdyż wiem, że w swojej solidności oprócz podania modeli wystawionego na pokazie sprzętu zdradzi nawet długość zastosowanego okablowania. On tak ma i szlus, a ja nie będę po raz kolejny tego powtarzał.

Jak możecie zorientować się na podstawie fotografii, w opisywanej konfiguracji znalazł się również uważany już przez wielu za przeżytek odtwarzacz płyt kompaktowych. Niestety w przedpołudniowej serii odsłuchów nie udało mi się załapać na prezentację jego możliwości, ale od razu zaznaczam, było tylko pewnego rodzaju uzupełnienie toru audio, dlatego też na temat jego występów nie jestem w stanie nic ciekawego napisać. Jak zatem wypadł secik z tak zwanym „plikograjem” w roli głównej? Naturalnie idąc za artykułowanymi w takich przypadkach oświadczeniami typu: zbyt mało czasu na dogłębne poznanie tematu, czy obce warunki lokalowe, nie będzie to wiążąca opinia. Jednak bez względu na wszystkie przeciwności losu na podstawie tych kilku spędzonych we Wrocławiu godzin dla mnie jedno jest pewne. Pliki dają się oswoić nawet przez takiego ortodoksyjnego audiofila jak ja. Ale jak to w życiu bywa, często mają kilka twarzy. O co chodzi? Nie nie, nie będę prowadził jakiejkolwiek krucjaty, tylko na podstawie repertuaru jaki zaproponował obsługujący pokaz pracownik salonu Art & Voice i tego, co zażyczyli sobie przybyli goście oświadczam, że jakość dźwięku tego dnia zależała od materiału muzycznego. Gdy tylko z kolumn wydobywała się muzyka co najmniej dobrze nagrana i generowana przez naturalne instrumenty, na mojej twarzy natychmiast pojawiał się potwierdzający delektowanie się projekcją dźwięku uśmiech. Natomiast, gdy na prośbę gościa w eterze pojawiał się mówiąc kolokwialnie „popowo elektroniczny plastik” moje przez lata uczulane na zniekształcenia i kompresję narządy słuchu natychmiast zgłaszały głośne veto. Po co ten prowokujący wywód? Otóż tylko po to, aby uświadomić niektórym, że gdybym wszedł do pokoju w momencie wywołującym sprzeciw moich uszu, oceniłbym ten zestaw całkowicie inaczej, aniżeli w swoim repertuarze. To zaś w pewien sposób daje do zrozumienia, że delikatnie przymykając oczy na obce warunki będący gwiazdą spotkania set w mojej opinii zaliczył co najmniej kilka punktów na plus. Nie wiem, na ile jest to dla Was wiążące, ale jeśli bez względu na wszystko miałbym wyrazić swoje bardzo ogólne wnioski, bez naciągania faktów podpisałbym się pod opinią złożoną ze sporej liczby pozytywów.

Reasumując będące już historią pierwsze tegoroczne spotkanie pozytywnie zakręconych na punkcie muzyki osobników homo sapiens „Audiofil 2018” pragnę podziękować organizatorowi Piotrowi Guzkowi za zaproszenie, a salonowi A&V za przygotowanie ciekawego zestawu plikowego. Tak, na chwilę obecną nie jestem przedstawicielem targetu takiego podejścia do słuchania muzyki, ale jeśli podczas mojej wizyty system ani razu mówiąc wprost nie padł lub się nie zawiesił, oznacza to, że mój udział w tej pogoni za wygodą jest coraz bliższy. Nie wiem jak tę prezentację odebrali licznie przybyli goście, ale ze swojej strony mogę wypowiedzieć się w bardzo pozytywnym tonie. Dlatego też jestem bardzo ciekawy, czym będący punktem zapalnym cyklu imprez podmioty w osobie Piotra Guzka i salonu audio A&V zaskoczą nas w kolejnej odsłonie, na której jeśli tylko pozwoli mi na to czas, z przyjemnością postaram się dotrzeć.

Jacek Pazio