Tag Archives: CLASSIC 40

Opinion 1

As it is commonly known, anti-vibration accessories can be divided into two groups. The first group, let us call it “monolithic”, is best defined by it’s name, and I think we do not need to extend it, while the second group, “wobbly”, is based on more or less complicated decoupling of individual elements using strings, balls, or whatever the manufacturer thought of. Of course, there are some intermediate and undefined states in-between, which take elements from bot camps and mix them together following their own recipe. Each one of us, knowing what he or she is looking for in the sound, does make an initial selection, at least in the beginning, and choses the gadgets from a certain area of interest. Interestingly, if my memory serves, most anti-vibration add-ons we tested to date represented the second group, or was a kind of hybrid, for example when the platform was monolithic, but the feet were floating and quite complicated. Our today’s guest cannot be regarded as being so undecided, the anti-vibration platform Graphite Audio Classic 40, although using two kinds of materials for its construction, is completely rigid and not adjustable. So if you are looking for a rigid base for any of your components, I have no other choice, than to invite you to read on.

Moving to the description of the looks of the titular “plank”, I could try to make my best effort in exuberantly describing the different growth rings, space technologies and visions the manufacturer had during meditations in moonlight. But the Graphite Audio Classic 40 is as you can see for yourself, and you can decide if this form suits your esthetic expectations. Because besides the external design, which is fully customizable, the device is utterly simple – a plywood platform placed on three, rigidly screwed on, graphite feet, able to carry a 180kg load. The only designer element you can find, is the company logo in the right upper corner of the front.
In terms of construction, the apparent simplicity of the Classic is … apparent, because the plywood they used is not your typical run the mill one, that you could find in any DIY store around the corner, but a specially selected one, made of thin (0.5mm) leaves. Depending on the order, it can be covered with natural veneer with a matte or gloss varnish, or painted to any color from the RAL palette. As you can see on our photos, the tested unit was equipped with three proprietary, graphite, feet with cut off summits, placed in a triangle with two of them in the front and one in the back. However during conversations with the manufacturer it was mentioned, that this setup (2+1) can be changed into 1+2 if the buyer desires. I will just add, that I prefer the second option, as I sporadically operate the front panels of the devices I own, while I tend to exchange cables very often, so I need more stability in the back.

Now we have described the looks as well as the construction of the tested platform, we can move to the part about, well maybe not the sound, as probably no one sane will play on the GaC40 (Graphite Audio Classic 40), but its influence on components placed on top of it. And without to much ado, we must confess, that this influence is present, as applying the platform under the amplifier as well as the sound source, resulted in imprinting such a clear and undisputable signature on the final sound, that nobody with working senses, especially ears, would negate it. But to be fair to you, our readers, I must explain, that this platform does not influence the whole sound, it does not work globally, but concentrates on the turn of the lower midrange and bass. But instead of shifting the tonal balance, the GaC40 concentrated on the intensification of the mentioned subranges, saturating the midrange, and maybe not boosting, but making the bass more energetic. Here it is not about a rude boombox or a loudness effect, but adding a few joules, upping the PRaT (Pace, Rhythm and Timing) by a few notches. This resulted in the reproduced music gaining in palpability and your legs moved to the rhythm of the played repertoire on their own.
For example, “Echoes” by A Life Divided showed, that electronics spiced with aggressive guitar riffs can sound lyrical and dense, so it does not have to repel with roughness and edginess, while the etheric “Enfant do vent” by Cecile Corbel is far from anemic puffing, without any bass. Seemingly the contours are drawn with a thicker line, and the whole sound evolves in the direction of elegance and nobleness, but let us be frank – when a group, a quite significant one, of manufacturers and listeners alike, confuses being detailed with being resolved, a platform like this one, influences the sound in a positive way, bringing it back to the right tracks. And it is not about curing the plague with cholera, or mudding the sound, but about an evident normalization of some anomalies, some steps that went too far, when someone got lost along the way to the truth in sound and realized, that those steps were in the wrong direction too late.
With the GaC40 most music, even one not listened to very often, due to its shortcomings, like the first issues of U2, gains on attractiveness, or just acceptation, and this makes it clear, why those Polish platforms were so popular during the last Munich High End, where the glass and metal environment made some of the presented gear sound offensive and anemic. And those symptoms are cured by the GaC40 from the start, others are treated later. Here, like in the case of Carla Bruni (“Quelqu’un m’a dit”) it smoothens sibilants, there, like with “Death Magnetic” by Metallica, it will civilize compression and clamor, and in the end it will make us stop having the dilemma if we want to play a certain disc, if we will be able to endure its sound, and make almost everything playable to the point of becoming a pleasure when listening.

So is this “the cure to all evil and the hope for the coming year?” – to quote the Polish singer Krystyna Pronko? Well, yes, as long as your system is not prone to too much lethargy and not lacking vital strengths, because the Graphite Audio Classic 40 will not create those by itself. I would even say, that if your system has issues with too much, or lack of control of lower registers, the Polish platform will underline them, so the tested accessory is not really a deal for you. It is also worth noting, that you will not correct any deviations from horizontal leveling, so if you want to put a turntable on top, you will need to make sure, that the support the GaC40 will be placed on, is properly leveled.

Marcin Olszewski

System used in this test:
– CD/DAC: Ayon CD-35 (Preamp + Signature) + Finite Elemente Cerabase compact
– Network player: Lumin U2 Mini + Omicron Magic Dream Classic + I-O Data Soundgenic HDL-RA4TB
– Digital source selector: Audio Authority 1177
– Turntable: Kuzma Stabi S + Kuzma Stogi + Dynavector DV-10X5
– Phonostage: Tellurium Q Iridium MM/MC Phono Pre Amp
– Power amplifier: Bryston 4B³ + Graphite Audio IC-35 Isolation Cones
– Integrated amplifier: Vitus Audio RI-101 MkII
– Loudspeakers: Dynaudio Contour 30 + Brass Spike Receptacle Acoustic Revive SPU-8 + Base Audio Quartz platforms
– IC RCA: Furutech FA-13S
– IC XLR: Organic Audio; Vermöuth Audio Reference; Acrolink 7N-A2070 Leggenda
– Digital IC: Fadel art DigiLitz; Harmonic Technology Cyberlink Copper; Apogee Wyde Eye; Monster Cable Interlink LightSpeed 200
– USB cables: Wireworld Starlight; Fidata HFU2; Vermöuth Audio Reference
– Speaker cables: Signal Projects Hydra; Vermöuth Audio Reference Loudspeaker Cable + SHUBI Custom Acoustic Stands MMS-1
– Power cables: Furutech FP-3TS762 / FI-28R / FI-E38R; Organic Audio Power + Furutech CF-080 Damping Ring; Acoustic Zen Gargantua II; Furutech Nanoflux Power NCF
– Power distribution board: Furutech e-TP60ER + Furutech FP-3TS762 / Fi-50 NCF(R) /FI-50M NCF(R)
– Wall power socket: Furutech FT-SWS(R)
– Anti-vibration platform: Franc Audio Accessories Wood Block Slim Platform
– Switch: Silent Angel Bonn N8 + Silent Angel S28 + Silent Angel Forester F1 + Luna Cables Gris DC
– Ethernet cables: Neyton CAT7+; Audiomica Anort Consequence + Artoc Ultra Reference + Arago Excellence; Furutech LAN-8 NCF; Next Level Tech NxLT Lan Flame
– Table: Solid Tech Radius Duo 3
– Acoustic panels: Vicoustic Flat Panels VMT

Opinion 2

Our today’s hero is well known on the audio market, and not only the Polish one, for a few years already. You probably know, that it is a vibration combat specialist, who, after many favorable tests (like the IC-35 cones), and after fairing well on the Polish market – even Marcin bought a set of supports for his power amplifier – is very successful on the Munich High End. There the company is visible and recognized since about two years, and it wants to keep its momentum. And to do that, they need to expand their portfolio. And it does not matter, if this is in the High End levels or for the average Smith or Kowalski, what counts, is to offer the client some new, some different technical solutions, that would allow this client to come a step closer to the qualitative absolute in his or hers audio setup. And this is what we are dealing with here, a novel product. To be precise, the seemingly simple, but bringing with it audible changes in the sound, anti-vibration platform Graphite Audio Classic 40, destined to support your electronic components.

Writing a few sentences about the construction of the tested accessory, based on information provided by the manufacturer, we know that it is based on the idea to utilize plywood as the main supportive element, which was veneered with exotic wood veneer and varnished with high gloss lacquer for visual reasons. This composition, designed to de-couple the device placed on it from the base shelf or rack, has a graphite element with the company log placed in the right hand corner of the front and is placed on three, unregulated, feet. As you can imagine, the whole looks very sleek and nice, and it is packed in a solid cardboard box coated inside with profiled foam for transport.

So what aspect was the main fighting goal for the tested audio component support? Compared to the IC-35 cones it went more in the direction of quieting down the sound. The music gained body and smoothness, and due to this, the system handled all kinds of imperfect recordings much better. Of course, this resulted in them being minimally calmer, but it was interesting enough to being perceived by me as just a different perspective on the same material. What were the changes? First of all, the sound was more rounded, and thus offered a higher level of saturation, which is often expected. Secondly, due to this approach all kinds of “sound generators” gained energy, and by that I mean the instruments and vocals. And thirdly, a feedback of the two items mentioned above, was better concentration of the system on bringing the virtual stage closer to the listener, something that is very often desired by the music lovers, as it increases the impression of the musicians being in their listening rooms. As you can see from the description, the characteristics of the tested platform tell us that it is a product, where the effect of minimalizing the influence of the ground on the components results in very well handled calming of the sound. The sound is not killed, like it often happens with simple rubber supports, like mats designed to be placed below your washing machine – yes, yes, I heard about using such ill-fated ideas, trying to reinvent reality – but just having a touch higher weight, and thus more saturation in the middle of the sound spectrum, with a slight rounding of the extremes of the spectrum. But what is very important, it is done in such a interesting way, that with only a slight tempering of the aggression in the music, we do not lose the vigor included in it. It still has a nice timing and appropriately strong kick, but without the unwanted distortion. And with that, I hope nobody will be surprised with interesting appearance of bands performing under the mad flag, like Rammstein with “Reise, Reise”, where besides the clear musical performance with strong hits and sharp cuts of the ether between the speakers, we also have the very expressive vocals, which is really creating the tone of the whole performance. This is true reckless driving, which was a little tamed down due to the action of the Graphite Audio Classic 40 platform, but on the other hand you could listen to that not only with greater pleasure, but also with higher volume levels, something that many fans of this German band are happy to do. But what with the other face of the medal? Like during inhaling the melancholic jazz in the likes of Bobo Stenson Trio “Cantando”? Of course the influence on sound is similar – toning down of the whole presentation, but in this case also the music does not die off, only with a slight diminishing of the sharpness of reproduction of the contours of the world, more emphasis is placed on its essentiality and the closer projection of the virtual sources moving in the direction of higher palpability, while still being very well placed on the sound stage. If this last aspect is really desired by everyone is a completely different question. In this case, this kind of influence results in elimination of distortion, introduced by unstable base, which seemingly add air to music, but in fact obliterate the picture of the whole.

Based on the description above, would I recommend the tested platform to everybody, without any exceptions? Unfortunately not. And not because it makes the sound too smooth, but because in very sweetened systems, its action can be perceived as crossing over the line of perceived smoothness. But if your system is not one of those – pushed too much in the direction of roundness – you should try this platform in it, even if for whatever reason you will not keep it. I assure you that it will be a different, much more pleasing look at the same music productions, something that finally might become the Holy Grail you were looking for from the very beginning.

Jacek Pazio

System used in this test:
Source:
– transport: CEC TL 0 3.0
– streamer: Lumin U2 Mini + switch Silent Angel Bonn N8
– DAC: dCS Vivaldi DAC 2.0
– Master clock: Mutec REF 10 SE-120
– reclocker: Mutec MC-3+USB
– Shunyata Research Omega Clock
– Shunyata Sigma V2 NR
– Preamplifier: Gryphon Audio Pandora
– Power amplifier: Gryphon Audio Apex Stereo
– Loudspeakers: Gauder Akustik Berlina RC-11 Black Edition
– Speaker cables: Synergistic Research Galileo SX SC
IC RCA: Hijiri Million „Kiwami”, Vermouth Audio Reference
IC XLR: Tellurium Q Silver Diamond, Hijiri Milion „Kiwami”, Siltech Classic Legend 880i
Digital IC: Hijiri HDG-X Milion
Ethernet cable: NxLT LAN FLAME
Power cables: Hijiri Takumi Maestro, Furutech Project-V1, Furutech NanoFlux NCF, Furutech DPS-4.1 + FI-E50 NCF(R)/ FI-50(R), Hijiri Nagomi, Vermouth Audio Reference Power Cord, Acrolink 8N-PC8100 Performante, Synergistic Research Galileo SX AC
– Table: BASE AUDIO 2
– Accessories: Harmonix TU 505EX MK II, Stillpoints ULTRA SS, Stillpoints ULTRA MINI, antivibration platform by SOLID TECH, Harmonix AC Enacom Improved for 100-240V, Harmonix Room Tuning Mini Disk RFA-80i
– Power distribution board: POWER BASE HIGH END
– Acoustic treatments by Artnovion
Analog stage:
Drive: Clearaudio Concept
Cartridge: Essence MC
Phonostage: Sensor 2 mk II
Eccentricity Detection Stabilizer: DS Audio ES-001

Manufacturer: Graphite Audio
Price: 8 999PLN (1 999€) RAL; 11 899 PLN (2 629 €) Natural wood veneers

Specifications
Standard dimensions (incl. feet): 475 x 445 x 40 mm (+/- 3 mm)
Feet: 3 – not regulated
Weight: 5.5 kg
Max load: 180 kg
Finishes: RAL palette: Matte, High Gloss; Natural wood veneers: Matte with wood structure, High Gloss

Opinia 1

Jak wszem i wobec wiadomo akcesoria antywibracyjne najłatwiej podzielić na dwie grupy. Pierwszą, nazwijmy ją ogólnie „monolityczną”, której definicji raczej nie trzeba rozwijać i drugą – „telepiącą”, czyli opartą na mniej, bądź bardziej skomplikowanym odsprzęganiu poszczególnych składowych od siebie za pomocą cięgien, kulek i czego tam dusza zapragnie. Oczywiście są jeszcze stany pośrednie i nieokreślone – czerpiące z obu obozów i miksujące ichniejsze pomysły według własnego widzimisię, jednakże każdy z nas wiedząc czego w brzmieniu poszukuje i co chce danym akcesorium osiągnąć, przynajmniej na początku poszukiwań dokonuje wstępnej selekcji i w konkretnej domenie wybiera budzące jego zainteresowanie „bibeloty”. Co ciekawe o ile pamięć mnie nie myli do tej pory lwia część goszczących w naszych progach antywibracyjnych dodatków reprezentowała zazwyczaj drugą grupę, bądź też zasługiwała na miano swoistej hybrydy, gdyż nawet jeśli sama platforma nośna była właśnie monolitem, to już nóżki w jakie ją uzbrojono wykazywały tendencję do pływania i charakteryzowała je dość złożona forma. Tymczasem nasz dzisiejszemu gościowi, a właściwie gościni, takowego niezdecydowania przypisać nie sposób, bowiem platforma antywibracyjna Graphite Audio CLASSIC 40, choć wykorzystuje dwa rodzaje materiału, to jest na wskroś sztywna i nieregulowana, więc jeśli ktoś szuka sztywnej podstawy pod któryś ze swoich komponentów, to nie pozostaje mi nic innego, jak tylko zaprosić go na ciąg dalszy.

Przechodząc do opisu walorów wizualnych tytułowej „deski” mógłbym silić się na nie wiadomo jak kwieciste opisy rozwodząc się nad ekspresją zróżnicowania słojów, kosmicznymi technologiami i objawieniami jakich doznał jej twórca w trakcie kontemplacji prowadzonych podczas pełni księżyca. Tymczasem jaka Graphite Audio CLASSIC 40 jest każdy widzi i sam jest w stanie ocenić, czy taka forma spełnia jego estetyczne wymagania. O ile bowiem pomijając szatę wzorniczą, która jest w pełni kustomizowana sam projekt jest banalnie prosty – ot, wykonana ze sklejki platforma nośna oparta na trzech, wkręconych na sztywno, grafitowych nóżkach zdolna podołać 180 kg obciążeniu, której jedynym elementem mogącym uchodzić za czysto designerski dodatek jest firmowy logotyp w prawym narożniku frontu.
Jeśli zaś chodzi kwestie konstrukcyjne, to pozorna prostota Classica jest … właśnie pozorna, bowiem wykorzystana sklejka nie jest pierwszą z brzegu zalegającą markety budowlane, lecz odpowiednio wybraną, złożoną z cienkich (0,5mm) fornirów. W zależności od wybranej przez Klienta wersji może być pokryta bądź to naturalnym fornirem z matową/fortepianową powłoką lakierniczą, bądź też lakierowana na dowolny kolor z palety RAL. Jak widać na załączonych zdjęciach dostarczony na testy egzemplarz uzbrojony był w trzy firmowe, oczywiście grafitowe nóżki o ściętych wierzchołkach w układzie dwie z przodu i jedna z tyłu. Jak jednak w trakcie rozmów z producentem udało mi się ustalić nic nie stoi na przeszkodzie, by ww. układ 2+1 zamienić na 1+2 jeśli tylko takie będzie życzenie końcowego odbiorcy. Od siebie tylko dodam, iż właśnie za taką, znaczy się drugą, wersją bym głosował, gdyż o ile fronty posiadanych urządzeń traktuję z palca nad wyraz sporadycznie, to już na zakrystii, z racji ciągłego przepinania i majstrowania przy kablach, działam zdecydowanie częściej, a tym samym oczekuję pewnej stabilności a nie gibania się na boki.

Skoro tak aparycję, jak i budowę naszej gościni mamy opisane możemy z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku przejść do części poświęconej nie tyle brzmieniu, gdyż nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie na GaC40 (Graphite Audio CLASSIC 40) grać, lecz jej wpływie na posadowione na niej komponenty. A takowy bez zbędnych ceregieli musimy stwierdzić, że jest, gdyż jej aplikacja zarówno pod amplifikację, jak i źródło swoja sygnaturę na finalnym brzmieniu mojego systemu odcisnęła na tyle czytelną i bezdyskusyjną, że nikt przy zdrowych zmysłach, vide nieupośledzonym słuchu, negować jej nie powinien. Aby być fair w stosunku do naszych Czytelników spieszę jednak z wyjaśnieniem, iż obszar jej, znaczy się platformy, działania nie miał charakteru globalnego, lecz jego języczkiem uwagi okazał się przełom średnicy z dołem i same najniższe składowe. Zamiast jednak zaburzać równowagę tonalną GaC40 skupiła się na intensyfikacji wspomnianych podzakresów dosaturowując średnicę i może nie tyle dopalając, co zwiększając energetyczność basu. Lecz i tu nie chodzi o ordynarny efekt boomboxa i stricte loudnessową charakterystykę a jedynie dodanie kilku dżuli, przez co współczynnik PRaT awansował o kilka „oczek”, przekaz zyskiwał na namacalności a nóżka sama chodziła w rytm odtwarzanego repertuaru.
Przykładowo „Echoes” A Life Divided pokazało, że elektronika okraszona agresywnymi gitarowymi riffami potrafi zabrzmieć lirycznie i gęsto a więc wcale nie musi odstręczać surowością i kanciastością a z kolei eteryczny „Enfant du vent” Cécile Corbel daleki jest od pozbawionego basu anemicznego plumkania. Niby kontury prowadzone są nieco grubszą kreską a całość przekazu ewoluuje w stronę elegancji i dostojeństwie, ale bądźmy szczerzy – w czasach, gdy pewna, w dodatku nader liczna, grupa tak producentów, jak i odbiorców myli detaliczność z rozdzielczością tego typu „dodatek” w większości przypadków robi dźwiękowi dobrze sprowadzając go na właściwe tory. I wcale nie chodzi o leczenie dżumy cholerą, czy też zamulenie przekazu, lecz o ewidentną normalizację pewnych anomalii, czy też mówiąc brutalnie przegięć, gdzie ktoś, gdzieś, kiedyś zatracił się w poszukiwaniu prawdy czasów, czy też ekranu i zrobił o krok, bądź nawet dwa w niekoniecznie właściwym kierunku a dopiero post factum zorientował się, że nie tędy droga.
Z GaC40 większość serwowanego, nawet dotychczas traktowanego z racji swej ułomności nieco po macoszemu materiału, w tym pierwszych wydań U2, zyskuje na atrakcyjności, czy li tylko akceptowalności, przez co jasnym staje się czemu rodzime platformy cieszyły się taką popularnością na minionym monachijskim High Endzie, gdzie z racji szklano-blaszanego entourage’u część prezentowanych tamże systemów cierpiała na ciężkie objawy ofensywności i anemii. A powyższe dolegliwości GaC40 leczy niejako od progu, pozostałymi zajmuje się w dalszej kolejności. Tu, znaczy się w przypadku Carli Bruni („Quelqu’un m’a dit”) wygładzi sybilanty, tam, vide „Death Magnetic” Metallici, ucywilizuje kompresję i jazgotliwość i summa summarum sprawi, że zamiast mieć dylemat, czy wypada dany krążek umieścić na playliście, bądź ile będziemy w stanie z jego zawartością wytrzymać, nagle okazuje się, że praktycznie wszystko jest nie tylko grywalne, lecz potrafi sprawić przyjemność.

Czy mamy zatem do czynienia z cytując Krystynę Prońko „lekiem na całe zło i nadzieją na przyszły rok”? Poniekąd tak, o ile tylko nasz system nie cierpi z racji zbytniej ospałości i braku sił witalnych, bo tych sama z siebie Graphite Audio CLASSIC 40 nie wyczaruje. Ba, śmiem twierdzić, że jeśli macie Państwo problemy ze zbyt dużą ilością, bądź brakiem kontroli najniższych składowych, to rodzima platforma owe przypadłości tylko podkreśli, więc tytułowe akcesorium niekoniecznie jest dla Was. Warto również mieć na uwadze, iż z jej pomocą nie zniwelujecie odchyleń od poziomu, więc chcąc postawić na niej np. gramofon warto zadbać o to, by i półka na której GaC40 spocznie była prawidłowo wypoziomowana.

Marcin Olszewski

System wykorzystany podczas testu
– CD/DAC: Ayon CD-35 (Preamp + Signature) + Finite Elemente Cerabase compact
– Odtwarzacz plików: Lumin U2 Mini + Omicron Magic Dream Classic; I-O Data Soundgenic HDL-RA4TB
– Selektor źródeł cyfrowych: Audio Authority 1177
– Gramofon: Kuzma Stabi S + Kuzma Stogi + Dynavector DV-10X5
– Przedwzmacniacz gramofonowy: Tellurium Q Iridium MM/MC Phono Pre Amp
– Końcówka mocy: Bryston 4B³ + Graphite Audio IC-35 Isolation Cones
– Wzmacniacz zintegrowany: Vitus Audio RI-101 MkII
– Kolumny: Dynaudio Contour 30 + podkładki Acoustic Revive SPU-8 + kwarcowe platformy Base Audio
– IC RCA: Furutech FA-13S
– IC XLR: Vermöuth Audio Reference; Acrolink 7N-A2070 Leggenda
– IC cyfrowe: Fadel art DigiLitz; Harmonic Technology Cyberlink Copper; Apogee Wyde Eye; Monster Cable Interlink LightSpeed 200
– Kable USB: Wireworld Starlight; Fidata HFU2; Vermöuth Audio Reference USB
– Kable głośnikowe: Vermöuth Audio Reference Loudspeaker Cable; Signal Projects Hydra + SHUBI Custom Acoustic Stands MMS-1
– Kable zasilające: Furutech FP-3TS762 / FI-28R / FI-E38R; Organic Audio Power + Furutech CF-080 Damping Ring; Acoustic Zen Gargantua II; Furutech Nanoflux Power NCF
– Listwa zasilająca: Furutech e-TP60ER + Furutech FP-3TS762 / Fi-50 NCF(R) /FI-50M NCF(R)
– Gniazdo zasilające ścienne: Furutech FT-SWS-D (R) NCF
– Switch: Silent Angel Bonn N8 + nóżki Silent Angel S28 + zasilacz Silent Angel Forester F1 + Luna Cables Gris DC
– Przewody ethernet: Neyton CAT7+; Audiomica Laboratory Anort Consequence, Artoc Ultra Reference, Arago Excellence; Furutech LAN-8 NCF; Next Level Tech NxLT Lan Flame
– Platforma antywibracyjna: Franc Audio Accessories Wood Block Slim Platform
– Stolik: Solid Tech Radius Duo 3
– Panele akustyczne: Vicoustic Flat Panel VMT

Opinia 2

Dzisiejszy bohater znany jest na naszym i nie tylko, rynku audio już od kilku lat. Zapewne wiecie, iż to specjalista od walki z wibracjami, który nie tylko po znakomitych opiniach testowych (choćby stożków IC-35), ale również handlowych na rodzimym podwórku – nawet Marcin nabył dla siebie zestaw podstawek pod końcówkę mocy, od bodajże dwóch lat znakomicie radzi sobie na relacjonowanym przez nas co roku monachijskim High Endzie. A jeśli tak, aby utrzymać ten trend, wręcz naturalną koleją rzeczy jest konsekwentne rozwijanie swojego portfolio. I nie ma znaczenia, czy na poziomie High End, czy dla zwykłego Kowalskiego, ważne, żeby co jakiś czas oferować klientowi nieco inne, przez to inaczej wspierające dążenie do jakościowego absolutu naszych zestawów audio, rozwiązania techniczne. I właśnie z czymś takim, czyli swoistą nowością będziemy zajmować się w ramach niniejszej pogadanki. A dokładnie rzecz ujmując, przyjrzymy się z pozoru prostej, jednak wnoszącej sonicze zmiany w danym systemie platformie pod elektronikę Graphite Audio CLASSIC 40.

Kreśląc kilka zdań na temat budowy rzeczonego akcesorium z uzyskanych od producenta informacji wiemy, iż mamy do czynienia z pomysłem opartym o wykorzystanie sklejki jako element nośny, który w celach wizualnych ofornirowano egzotyczną okleiną i polakierowano na wysoki połysk. Tak przygotowaną do zadań odsprzęgania urządzenia od podłoża kompozycję na prawej flance niskiego frontu oznaczono grafitowym emblematem logo marki i finalnie posadowiono na trzech stożkowych, nieregulowanych stopach. Jak można się domyślić, całość wygląda schludnie, a przez to ładnie, a na czas logistyki do potencjalnego klienta spakowane jest w wyściełany profilowaną pianką, odporny na skutki działań kurierskich, solidny karton.

Na czym w walce o jak najlepszy dźwięk skupił się tytułowy „podest” pod komponent audio? Otóż na tle choćby podstawek IC-35 poszedł bardziej w stronę uspokojenia przekazu. Muzyka nabrała body i gładkości, dzięki czemu system znakomicie radził sobie z wszelkimi niedoskonałymi realizacjami. Naturalnie to powodowało ich minimalne uspokojenie, jednak na tyle ciekawie wypadające, że zazwyczaj wszelkie zmiany odbierałem jako inne spojrzenie na ten sam materiał. Jakie to zmiany? Po pierwsze – przekaz był bardziej krągły, a przez to oferujący wyższy poziom często oczekiwanego nasycenia. Po drugie – dzięki temu zabiegowi na energii zyskiwały wszelkiego rodzaju „generatory” dźwięku od instrumentów, po szeroko rozumianą wokalistykę. A po trzecie – feedbackiem takiego postawienia sprawy było nieco większe, bardzo często pożądane przez melomanów, skupienie się systemu na lekkim zbliżeniu wirtualnej sceny w stronę słuchacza, podnosząc tym sposobem poczucie bycia artystów w pokoju. Jak wynika z wyartykułowanych cech, w przypadku opiniowanej platformy jako efekt minimalizacji oddziaływania podłoża na odseparowywany komponent, mamy do czynienia z produktem stawiającym na umiejętne uspokojenie dźwięku. Nie zabicie go, jak często robią to proste gumowe podkładki pod przysłowiowe domowe pralki – tak tak, słyszałem o wielu takich, zaklinających rzeczywistość, finalnie źle wypadających pomysłach, tylko tchniecie weń większej wagi, przez to nasycenia w środku pasma z delikatnym zaokrągleniem skrajów pasma. Jednak co jest bardzo istotne, na tyle ciekawie, że przy jedynie drobnym utemperowaniu agresji słuchanej muzyki, nadal nie tracimy obcowania zawartym w jej przekazie wigorem. Nadal z fajnym timingiem i mocnym uderzeniem, za to pozbawionej niechcianych zniekształceń. A jeśli tak, mam nadzieję, że dla nikogo nie będzie zaskoczeniem ciekawy występ zespołów spod znaku szaleństwa typu Rammstein „Reise, Reise”, gdzie oprócz wyrazistej, pełnej mocnych uderzeń i ostrych cięć międzykolumnowego eteru oprawy muzycznej mamy do czynienia z bardzo ekspresyjnym, tak naprawdę nadającym ton tej muzie wokalem. To jest jazda bez trzymanki, która dzięki działaniu platformy Graphite Audio CLASSIC 40 z jednej strony faktycznie została nieco ukulturalniona, za to z drugiej dało się jej słuchać nie tylko z większą przyjemnością, ale również znacznie głośniej, co wielu fanów tego niemieckiego projektu ma w zwyczaju robić. A co z drugiej strony medalu, czyli choćby podczas napawania się melancholijnym jazzem w styli Bobo Stensona Trio „Cantando”? Naturalnie działanie jest podobne – tonizacja całości prezentacji, jednak w tym przypadku muzyka nie umiera, a jedynie przy minimalnym osłabieniu ostrości krawędzi rysowania świata, większego znaczenia nabiera jej esencjonalność i idące w stronę większej namacalności przybliżenie projekcji nadal dobrze rozstawionych na scenie źródeł pozornych. Czy ten ostatni aspekt jest oczekiwany przez każdego, to już inna bajka. Istotą takiego działania w tym konkretnym przypadku jednak jest eliminacja pozornie sprawiających większy oddech muzyki, jednak finalnie zacierających obraz całości, wprowadzanych przez niestabilne podłoże zniekształceń.

Czy bazując na powyższym opisie poleciłbym tytułową platformę każdemu bez wyjątku? Niestety nie. I nie dlatego, że zbytnio ugładza przekaz, tylko jej działanie w już mocno przesłodzonych zestawach może zostać odebrane jako przekroczenie cienkiej linii oczekiwanej gładkości. Jednak jeśli Wasz zestaw do takowych – zbyt mocno osadzonych w krągłości – nie należy, nawet jeśli platforma z jakiś drobnych powodów nie zostanie na stałe, powinniście próbnie ją zastosować. Zapewniam, to będzie inny, przyjemniejszy punkt widzenia na te same produkcje muzyczne, co finalnie dla kogoś może okazać się poszukiwanym przez lata „Świętym Graalem”.

Jacek Pazio

System wykorzystywany w teście:
– transport: CEC TL 0 3.0
– streamer: Lumin U2 Mini + switch Silent Angel Bonn N8
– przetwornik cyfrowo/analogowy: dCS Vivaldi DAC 2.0
– zegar wzorcowy: Mutec REF 10 SE-120
– reclocker: Mutec MC-3+USB
– Shunyata Research Omega Clock
– Shunyata Sigma V2 NR
Przedwzmacniacz liniowy: Gryphon Audio Pandora
Końcówka mocy: Gryphon Audio APEX Stereo
Kolumny: Gauder Akustik Berlina RC-11 Black Edition
Kable głośnikowe: Synergistic Research Galileo SX SC
IC RCA: Hijiri Million „Kiwami”, Vermouth Audio Reference
XLR: Tellurium Q Silver Diamond, Hijiri Milion „Kiwami”, Siltech Classic Legend 880i
IC cyfrowy: Hijiri HDG-X Milion
Kabel LAN: NxLT LAN FLAME
Kable zasilające: Hijiri Takumi Maestro, Furutech Project-V1, Furutech NanoFlux NCF, Furutech DPS-4.1 + FI-E50 NCF(R)/ FI-50(R), Hijiri Nagomi, Vermouth Audio Reference Power Cord, Acrolink 8N-PC8100 Performante, Synergistic Research Galileo SX AC
Stolik: BASE AUDIO 2
Akcesoria:
– antywibracyjne: Harmonix TU 505EX MK II, Stillpoints ULTRA MINI
– platforma antywibracyjna SOLID TECH
– zasilające: Harmonix AC Enacom Improved for 100-240V
– listwa sieciowa: POWER BASE HIGH END, FURUTECH e-TP80 ES NCF
– panele akustyczne Artnovion
Tor analogowy:
– gramofon – Clearaudio Concept
– wkładka Essence MC
– przedwzmacniacz gramofonowy Sensor 2 mk II
– docisk płyty DS Audio ES-001

Producent: Graphite Audio
Cena: 8 999PLN (1 999€) RAL; 11 899 PLN (2 629 €) fornir naturalny

Dane techniczne
Wymiary (z nóżkami): 475 x 445 x 40 mm (+/- 3 mm)
Nóżki: 3 (nieregulowane)
Waga: 5.5 kg
Max. obciążenie: 180 kg

Poranna sesja z deską, czyli lada moment sprawdzimy cóż takiego wyjątkowego potrafi platforma antywibracyjna Graphite Audio CLASSIC 40.

cdn. …