Tag Archives: JCAT

Opinia 1

Zgodnie z wypracowaną przez lata praktyką, jeśli coś w trakcie testu zbiorowego wpadnie nam w oko i ucho, to po publikacji wybitnie subiektywnych opinii nt. głównego bohatera na redakcyjny tapet bierzemy również i ów „języczek u wagi”. Tak też było i tym razem, gdyż jak z pewnością Państwo pamiętacie wraz z serwerem/transportem plików XACT S1 Marcin Ostapowicz – sprawca całego zamieszania a zarazem twórca i właściciel marek JPLAY,JCAT i ww. XACT, był na tyle miły, iż dołączył zestaw topowych interkonektów cyfrowych PHANTOM™ USB i LAN, które na tyle skutecznie wzbudziły nasze zainteresowanie, że jednogłośnie uznaliśmy za stosowne przyjrzeć i przysłuchać się im w ramach osobnego testu. A skoro czytacie Państwo te słowa, to znak, iż stosowne procedury dobiegły końca a tym samym możemy podzielić się z Wami własnymi obserwacjami.

Oba przewody są nad wyraz eleganckie i minimalistyczne zarazem, gdyż ich szata wzornicza opiera się w głównej mierze na ponadczasowej czerni – tak zewnętrznej nylonowej, opalizującej plecionki, jak i korpusów wtyków, oraz dyskretnych aluminiowych muf przyozdobionych firmowym logotypem i nazwą modelu. I tu od razu uwaga natury użytkowej, bowiem łączówka USB jest nad wyraz wiotka i podatna na układanie, za to LAN charakteryzuje zauważalnie większa sprężystość, co np. przy mikrej postury switchach (vide QSA ) może skutkować tendencjami do ich … lewitacji.
Wykonanie pojedynczego przewodu zajmuje ponad siedem godzin, co wynika z konieczności mechanicznego i impedancyjnego parowania oraz autorskiego zaplotu miedzianych przewodników o wysokiej czystości. Nie bez znaczenia jest również konfekcja masywnymi wtykami o aluminiowych korpusach i złoconych końcówkach (w LAN-ie są to RJ45 – MFP8 IE GOLD Telegärtnera) oraz niewidoczne gołym okiem, pomijając bestialskie wypatroszenie otrzymanego przewodu, solidne ekranowanie. Choć zarówno w cenniku, jak i na stronie obie wersje wrocławskich łączówek dostępne są w jedynej słusznej długości 1,2m, to nic nie stoi na przeszkodzie, by zamówić odcinki bardziej dopasowane do własnych warunków sprzętowo-lokalowych, przy czym warto mieć na uwadze, iż maksymalną długością są 3m, co przy USB jest aż nadto, za to przy LAN-ie może być różnie.

XACT PHANTOM™ USB to istna bestia oferująca dźwięk potężny, otwarty, fenomenalnie rozdzielczy i dynamiczny. Przestrzeń na „Vígríðr” Gealdýr osiągnęła z nim w torze wręcz onieśmielającą intensywność i co tu dużo mówić zostawiła w tyle moje dyżurne Zorro. W dodatku rodzima łączówka zagrała jakby głośniej a zarazem z większą swobodą i spektakularnością. Jest to o tyle ciekawe, iż przyrost głośności nie wynikał z podbicia skrajów pasma, czy też sztucznego podkręcenia dynamiki a jedynie poprawy precyzji jej gradacji poprzez eliminację wszelkich anomalii i pasożytniczych artefaktów zaśmiecających przekaz. Sporą zasługę miało tu totalne zaczernienie tła. Podobnie było ze wspomnianą spektakularnością, gdyż zamiast pseudo-audiofilskiej gigantomanii i sztucznego rozdmuchiwania brył źródeł pozornych ich gabaryty pozostały w pełni realistyczne a jedynie zdolność oddania nawet najniższych składowych sprawiała, że całość jawiła się bardziej imponująco aniżeli z udziałem skromniejszej w tej domenie konkurencji. W ciężkim rocku („Disobey” Bad Wolves) XACT świetnie akcentuje zadziorność i garażowy brud, ale nie poprzez granulację lecz wierność realiom. Czyli ewentualna granulacja i szorstkość wynikają z realizacji/wykonania nagrań a nie ewentualnych cech własnych przewodu. Proszę tylko, nieco z przekory, sięgnąć po „Pilgrim” w wykonaniu Trondheimsolistene i Gjermunda Larsena by na własne uszy przekonać się jak wciągające, fascynujące a zarazem szorstkie potrafi być brzmienie smyczków i ileż muzykalności w owej szorstkości się kryje. Przez taki sam pryzmat akcentowania faktur prezentowane są partie wokalne począwszy od krystalicznych sopranów (nasza dyżurna Roberta Mameli i jej „’Round M: Monteverdi Meets Jazz”) na niskich i zachrypniętych męskich opowieściach u schyłku ziemskiej egzystencji skończywszy (Leonard Cohen „You Want It Darker”) uzmysławiając, iż piękno niejedno ma imię.

XACT PHANTOM™ LAN okazał się zaskakująco podobny do naszych redakcyjnych Next Level Tech NxLT Lan Flame pod względem rozdzielczości i otwartości. Z kolei w trakcie równoległych i długodystansowych sparringów zagrał nieco lżej i może nie tyle mniej energetycznie, co mniej bezpardonowo „kopiąc” na basie. Powtórny odsłuch wykorzystywanego przy przewodzie USB, dość bezkompromisowego „Disobey” Bad Wolves pokazał, że jednak nawet wśród ekstremów można odnaleźć harmonię, lecz nie poprzez ich złagodzenie i uśrednienie, co uwydatnienie spójności i logiki wyboru takich a nie innych środków artystycznego wyrazu. Bez dwóch zdań, wrocławska łączówka ewidentnie reprezentuje szkołę grania po szybszej i rozdzielczej, aniżeli miękkiej i plastycznej/krągłej stronie mocy. Jeśli więc szukacie Państwo elementu maskującego i tonizującego ewentualne niedoskonałości czy to materiału, czy też nie do końca trafionych wyborów sprzętowych, to PHANTOM™ LAN niespecjalnie w roli takiego panaceum się sprawdzi. Bowiem jej zadaniem nie jest (nad)interpretacja i granie na własną modłę a możliwie najbliższa prawdzie – oryginałowi transmisja. Na jego tle NxLT gra głębszym i bardziej dosaturowanym dźwiękiem. Żeby jednak była jasność – powyższe różnice nie oznaczają gradacji klas i pozycjonowania obu łączówek w jakimś autorskim rankingu a jedynie wskazanie na ich cechy natywne pozwalające na bardziej optymalne dopasowanie do konkretnego systemu. Ot przykład nie dość, że oczywisty, co w pełni logiczny, gdyż właśnie owa szybkość, zwinność i rozdzielczość nad wyraz udanie korespondują z elegancją, wyrafinowaniem i iście „analogową” gęstością oraz pozornym „spokojem” firmowego serwera.

Może i z racji oczekiwanej przy kasie kwot tytułowych łączówek XACT PHANTOM™ USB i LAN nie sposób uznać za propozycje dla wszystkich miłośników grania z plików. Jeśli jednak skupimy się wyłącznie na ich walorach sonicznych zdecydowanie łatwiej przyjdzie nam, bądź przyjść powinno, zaakceptowanie owej drobnej niedogodności. Nie da się bowiem ukryć, iż oba przewody cechuje stricte high-endowe wyrafinowanie i rozdzielczość a tym samym patrząc na nie, znaczy się tak walory, jak i same przewody, właśnie przez pryzmat przynależności do owego elitarnego grona, to i kwestie natury finansowej wybitnie zyskują na atrakcyjności. Mówiąc otwartym tekstem i grając w otwarte karty jasnym jest, iż na swym pułapie cenowym wrocławskie przewody śmiało można uznać za niezwykle atrakcyjną propozycję dla wyrafinowanych audiofilów i melomanów. Jeśli zatem poważnie traktujecie Państwo reprezentantów domeny cyfrowej w swoim torze audio, to wypróbowanie obu przewodów wydaje się ze wszech miar uzasadnione i wskazane.

Marcin Olszewski

System wykorzystany podczas testu
– CD/DAC: Vitus Audio SCD-025 Mk.II + 2 x bezpiecznik Quantum Science Audio (QSA) Blue
– Odtwarzacz plików: Lumïn U2 Mini + Farad Super3 + Farad DC Level 2 copper cable + Omicron Magic Dream Classic; I-O Data Soundgenic HDL-RA4TB
– Gramofon: Denon DP-3000NE + Denon DL-103R
– Przedwzmacniacz gramofonowy: Tellurium Q Iridium MM/MC Phono Pre Amp
– Selektor źródeł cyfrowych: Audio Authority 1177
– Wzmacniacz zintegrowany: Vitus Audio RI-101 MkII + bezpiecznik Quantum Science Audio (QSA) Violet
– Kolumny: Dynaudio Contour 30 + podkładki Acoustic Revive SPU-8 + kwarcowe platformy Base Audio; AudioSolutions Figaro L2
– IC RCA: Furutech FA-13S; phono NEO d+ RCA Class B Stereo + Ground (1m)
– IC XLR: Vermöuth Audio Reference; Furutech DAS-4.1
– IC cyfrowe: Fadel art DigiLitz; Harmonic Technology Cyberlink Copper; Apogee Wyde Eye; Monster Cable Interlink LightSpeed 200
– Kable USB: Wireworld Starlight; Vermöuth Audio Reference USB; ZenSati Zorro
– Kable głośnikowe: WK Audio TheRay Speakers + SHUBI Custom Acoustic Stands MMS-1
– Kable zasilające: Esprit Audio Alpha; Furutech FP-3TS762 / FI-28R / FI-E38R; Organic Audio Power + Furutech CF-080 Damping Ring; Acoustic Zen Gargantua II; Furutech Nanoflux Power NCF
– Listwa zasilająca: Furutech e-TP60ER + Furutech FP-3TS762 / Fi-50 NCF(R) /FI-50M NCF(R)
– Gniazdo zasilające ścienne: Furutech FT-SWS-D (R) NCF
– Switch: QSA Red + nóżki Silent Angel S28 + zasilacz Farad Super6 + Farad DC Level 2 copper cable
– Przewody Ethernet: In-akustik CAT6 Premium II; Audiomica Laboratory Anort Consequence, Artoc Ultra Reference, Arago Excellence; Furutech LAN-8 NCF; Next Level Tech NxLT Lan Flame
– Platforma antywibracyjna: Franc Audio Accessories Wood Block Slim Platform
– Stolik: Solid Tech Radius Duo 3
– Panele akustyczne: Vicoustic Flat Panel VMT

Opinia 2

Zakładam, iż tego wrocławskiego i niewątpliwie rozpoznawalnego przez większość zaawansowanego świata audio pomysłodawcy programu do odtwarzania muzyki z plików (JPlay) a ostatnio również producenta odtwarzacza plików XACT S1 znacie jeśli nie z opinii zadowolonych użytkowników, to choćby z sesji testowej na naszym portalu. Być może dla wielu z Was zaskakujące jest, że mimo, iż marka nieduża, do tego z niespecjalnie szerokim portfolio, a mimo tego pojawia się na ustach szerokiej grupy piewców obcowania z muzyką na bazie streamu z sieci lub lokalnych dysków. Naturalnie powód jest banalny, a jest nim znakomita jakość muzyki od wielu lat serwowanej przez autorski program, a obecnie również dekodujący zera i jedynki streamer. A jeśli to prawda, to chyba nie dziwi, że mocodawca tego podmiotu poszedł za ciosem i przy okazji projektowania odtwarzacza podjął próbę powołania do życia stosownego, najlepiej sprawdzającego się z jego produktami i adekwatnego dla flagowej marki okablowania. Takim to sposobem, dzięki zaangażowaniu Marcina Ostapowicza – założyciela i właściciela ww. bytów w tym odcinku przyjrzymy się kablom cyfrowym XACT Phantom LAN i XACT Phantom USB.

Co wiemy na temat naszych bohaterów? Ze zdawkowej informacji od producenta wiemy, że przewodnikiem sygnału w obydwu przypadkach jest wysokiej czystości miedź. Samo prowadzenie sygnału odbywa się według firmowej specyfikacji, co wespół z precyzyjnym parowaniem mechanicznym i impedancyjnym przewodnika ma skutkować minimalizacją zakłóceń i bardzo czystym sygnałem audio. Jeśli chodzi o terminację obydwu przewodów, USB może pochwalić się specjalnie zaprojektowanymi aluminiowymi złączami, jako stabilizacja i solidność połączenia. Natomiast przewód LAN oprócz solidniejszego ekranowania w stosunku do USB wykorzystuje uważane za najlepsze na świecie wtyki RJ45-MFP8 IE GOLD japońskiej marki Telegartner. Obydwie pozycje w standardowej długości osiągają 1.2 m – inne odcinki są na zamówienie, a dzięki zastosowanym technologiom mają zapewnić nam spójny i klarowny przekaz muzyczny.

Czym zaowocowały wyartykułowane w poprzednim akapicie działania konstrukcyjne? Przyznam, że byłem nieco zaskoczony, ale każdy kabel cechowało nieco inne podejście do tematu budowania realiów muzyki. Nie chodzi o to, że źle, czy dobrze, gdyż grając inaczej robiły to nader interesująco, tylko o fakt różnorodności w oparciu o podobne półprodukty – mowa o przewodniku oraz myśl konstruktorską. I tak LAN w moim systemie pokazywał piękniejszą stronę muzyki fundując prezentacji sporą dawkę plastyki, a co za tym idzie przyjemnej w odbiorze gładkości, USB zaś okazał się być kablem w dobrym słowa znaczeniu żandarmem pilnującym znakomitego drive’u i konturu dźwięku. Co z tego wynikło? Otóż gdy każdy z osobna sprawiał wrażenie lekkiego przeciągania sonicznej liny na swoją stronę – ale zaznaczam, obydwa nie nic degradowały, tylko słuchana muzyka mocniej akcentowała odmienne aspekty, to w tandemie przekaz zdawał się trafiać idealnie w punkt pomiędzy ostrością, nasyceniem i szybkością narastania sygnału. Dzięki temu każdy zagrany materiał w odniesieniu pokazania idei jego powołania do życia przez artystów bez problemu się bronił. Z bardzo dobrym wynikiem pokazywały się tak kapele spod znaku Hard Rocka, czy Heavy Metalu jak twórczości z epoki Baroku. Pierwszy twórczy duet z pozoru podobny, jednakże nie oszukujmy się AC/DC i nieco inaczej opowiadana energetyczna bajka niż Iron Maiden, co dzięki wyraźnemu akcentowaniu ataku i odpowiedniej płynności podpartej masą przekazu system bez problemu potrafił wyartykułować. W drugim przypadku muzycznym było podobnie. Oczywiście z mniejszym nastawieniem na agresję, a większym na duchowość, jednak i z tym drobnym problemem współpraca tytułowego zestawu okablowania cyfrowego także sobie poradziła. Nie musiałam szukać zbyt daleko, wystarczyło wziąć na tapet materiał Jordi Savalla jak sporo jego produkcji zarejestrowany w kubaturach kościelnych, aby przekonać się, jak system łatwo zmieniał front oddziaływania na moją wrażliwość muzyczną. Nagle dostałem pięknie brzmiący, pełen rozwibrowania najdrobniejszej nuty, dzięki temu trafiający w głębokie pokłady emocji, wirtuozerski spektakl. Ze świetnym pozycjonowaniem źródeł pozornych z uwzględnieniem wysokości wykorzystanej budowli, odpowiednią artykulacją ostrości ich rysunku i trafioną w punkt kolorystyką każdego z nich. Wszystko czytelne i namacalne nie pozwalając zmienić repertuaru do momentu zakończenia się materiału na płycie. Jak wynika z powyższych przykładów, połączone dwie estetyki prezentacji w sumie wypadły i muzykalnie i wyraziście, co tylko potwierdziło przez lata wypracowaną przez pomysłodawcę marki XACT renomę w kwestii wiedzy, jak udanie nie tylko napisać program odtwarzający muzykę z plików, ale również jak zaprojektować wykorzystujące go urządzenie oraz potrafiące przenieść odpowiedniej jakości sygnał okablowania cyfrowe.

Gdzie widziałbym naszych bohaterów? Nie będę się zbytnio rozwodził, bo to banalne stwierdzenie. Otóż gdy weźmiemy pod uwagę obydwa, nie widzę żadnych przeciwskazań dla polecenia ich każdemu. A jeśli każdy z osobna, USB raczej widzę w zestawach cierpiących na nadmierną otyłość, a LAN odwrotnie, czyli jako ratunek dla układanek nazbyt lekkich wagowo. Jak sygnalizowałem, sprawa jest prosta i jak wynika z tych trzech przykładów, wystarczy wiedzieć, do której grupy melomanów Wam bliżej. Jednak abstrahując od Waszych ewentualnych problemów jedno jest pewne, tytułowe okablowania warte jest grzechu. I biorąc pod uwagę sformułowane przed momentem wnioski, warte po trzykroć.

Jacek Pazio

System wykorzystywany w teście:
– transport: CEC TL 0 3.0
– streamer: Lumin U2 Mini + switch QSA Red
– przetwornik cyfrowo/analogowy: dCS Vivaldi DAC 2.0
– zegar wzorcowy: Mutec REF 10 SE-120
– reclocker: Mutec MC-3+USB
– Shunyata Research Omega Clock
– Shunyata Sigma V2 NR
Przedwzmacniacz liniowy: Gryphon Audio Pandora
Końcówka mocy: Gryphon Audio APEX Stereo
Kolumny: Gauder Akustik Berlina RC-11 Black Edition
Kable głośnikowe: Furutech Nanoflux-NCF Speaker Cable
IC RCA: Hijiri Million „Kiwami”, Vermouth Audio Reference
XLR: Hijiri Milion „Kiwami”, Furutech DAS-4.1, Furutech Project V1
IC cyfrowy: Furutech Project V1 D XLR
Kabel LAN: NxLT LAN FLAME
Kabel USB: ZenSati Silenzio
Kable zasilające: Hijiri Takumi Maestro, Furutech Project-V1, Furutech NanoFlux NCF, Furutech DPS-4.1 + FI-E50 NCF(R)/ FI-50(R), Hijiri Nagomi, Vermouth Audio Reference Power Cord, Acrolink 8N-PC8100 Performante, Synergistic Research Galileo SX AC
Stolik: BASE AUDIO 2
Akcesoria:
– bezpieczniki: Quantum Science Audio Red, Synergistic Research Orange
– antywibracyjne: Harmonix TU 505EX MK II, Stillpoints Ultra Mini
– platforma antywibracyjna Solid Tech
– zasilające: Harmonix AC Enacom Improved for 100-240V
– listwa sieciowa: Power Base High End, Furutech NCF Power Vault-E
– panele akustyczne Artnovion
Tor analogowy:
– gramofon – Clearaudio Concept
– wkładka Dynavector DV20X2H
– przedwzmacniacz gramofonowy RCM Audio The Big Phono
– docisk płyty DS Audio ES-001
– magnetofon szpulowy Studer A80

Dystrybucja: JCAT
Producent: XACT
Ceny
XACT Phantom USB Cable: 3 000€ / 1,2 m
XACT Phantom USB Cable: 3 000€ / 1,2 m

Opinion 1

As we have already managed to shyly mention in the unboxing teaser that while in the analog domain we have nothing to be ashamed of, I mean we Poles, the exploration of the digital is much more difficult topic. Admittedly, if we look at the subject a bit more broadly, the situation is saved by cables designed for the transmission of zeros and ones, signed by, for example, Next Level Tech, Audiomica, or WK Audio TheRed Digit, but digital sources are scarce. Some time ago, the Amare Musica Diamond Server appeared on the market, but lately all went quiet about the brand itself and its products. Fortunately, nature abhors a vacuum, so Marcin Ostapowicz, a person who feels like a fish in water amongst all the digital files, decided to fill the gap in his catalog by introducing another brand name, after JPLAY and JCAT, and it is exactly from that new brand we will be testing the XACT S1 audio file transport, or streamer if you prefer to call it that way, and we cordially invite you to read the results below.

Usually, in the section dedicated to the appearance of the products that visit us, we allow ourselves maybe not so much to use too much verbiage, but sometimes quite spontaneously pay attention to various tidbits that catch our eyes, but to tell the truth, this time – looking at the S1, I did not really know what to write. Well, about what should I write, since looking at the chassis of our guest I have only two associations – with an oversized external drive casing and… a miniaturized, „modern classic” style TV cabinet with the charming name „Zośka”. Okay, enough jokes, because the design of the XACT S1 is a conscious and well-thought-out manifestation of minimalism, and it boasts a certain, unobtrusive elegance, where at least in the delivered unit (a fully black version is also available), the natural silver aluminum of the rounded body contrasts successfully with the black color of the front. The button located in its left corner, surrounded by an amber halo of backlight, responsible for powering on/placing into standby of the unit, seems to perform the honorable role of the only decorative accent. The lack of fashionable and seemingly obligatory high-resolution display, LEDs informing about the tasks performed, or even any buttons for manual operation makes it necessary to use the dedicated app, and I will discuss it just a moment. A moment that I will devote to an inspection of the back of the tested transport, which surprises no less than the fascia, although the surprise here results more from a certain redundancy, rather than from any shortcomings. Looking from the left, we get a three-pin IEC power socket, a voltage selector appropriate for a given region, six (!!) gold-plated RJ45 ports (Wan + 5 pcs. Lan), an SD card slot from which we will run the operating system / define the function of the device itself (transport/switch) and three USB ports – one for connecting an external mass storage and two others are outputs for external DACs, one of which does not have a 5V power bus. The whole thing is armed with four quite modest rubber feet, so it is worth looking around for something a bit more sophisticated, especially since the choice here is extremely wide. It is enough to mention the Polish Franc Audio Accessories, the American Synergistic Research, or the English Audio Engineers.
Coming back to the issue of control, the manufacturer offers a dedicated JPLAY app. And there would be nothing unusual about it, if it weren’t for the fact that it is available only for Apple’s iOS, so unlike the competition – e.g. Auralic, which can be easily operated either from the front panel or with the participation of third-party applications, without the iPhone/iPad XACT will remain completely insensitive to our strenuous efforts. In short, if you have not gone beyond the comfort zone signed by Windows and/or Android so far, you will have to add to the price of the S1 min. 1.6 kPLN for the appropriate controller. Supposedly, with the expected amount of 12,000 € for the central unit and 6k€ for a set of LAN + USB cabling, another 370 € does not make much difference, it is still worth keeping this detail in mind when placing an order, so that after receiving the package, you do not have to look around nervously, searching for a place offering accessories with the bitten fruit logo.
And speaking of functionality, in addition to the support/compatibility with the repositories provided by the Tidal platforms (without Tidal Connect) and Qobuz, I will also point out a rather surprising feature, which, if my memory serves me correctly, I encountered for the first time in my reviewing practice. Well, after setting the playback queue (regardless of whether it is based on the content of streaming services or physically on the built-in SSD/present in the local NAS ), XACT must „see” the controlling app all the time in the network. Without that, it ostentatiously finishes its work after overdubbing the song played at the moment and that is that. Therefore, you cannot burn in the device, or anything attached to it, during the night or during your absence, if you are controlling it from the phone you are using on a daily basis. Interestingly, the manufacturer himself does not tell anything about this „feature”, and I probably would not have noticed it myself, if I had not had to go to the garage for a moment during the listening session and thus disappeared from the radar of the home router. Intrigued by the observed anomaly, I contacted Marcin, who not only confirmed the above behavior, but considered it completely … and fully consistent with his assumptions. Well, maybe I am a mannered and ossified dinosaur, but at least from my point of view, clinging to only one environment (iOS) and not storing the desired playlists/albums in the memory of the main unit is quite a „bold” step in terms of acquiring buyers. And at this point, I am not speaking of any particular malice or aversion to the Cupertino giant, but only about an analytical approach to the market share of the American manufacturer. If, according to Canalys (link), at the end of last year, Apple smartphones had a 33% share in the European market (in the US it looks similar, while in Poland it is 19%), then I assume that the decision was conscious, and from the very beginning the company resigned from 2/3 of the potential clientele, which is surprising, to say the least.
When it comes to the innards it is there, where the crème de la crème of the Wrocław-based manufacture comes in, because the heart is the proprietary ZeNA (Zero-Noise-Architecture) motherboard based solely on linear voltage regulators and powered by the optimo™ x1 linear power supply with capacitors (including the flagship Muse and Fine Gold Nichicon) with a total capacity of 140,000 μF. The whole thing is controlled by a super-stable Emerald OCXO clock and all Lan connectors are gold-plated, shielded and separated by 12-core transformers. As a data storage (the system is stored and each time booted from an SD card) a 4TB SSD is used, specially selected for the sound, which can be replaced with an 8TB unit on request (during initial configuration).

Okay, but apart from the appearance and ergonomics, the most important thing for potential buyers is probably how the XACT S1 sounds. And I dare say that it sounds clearly and surprisingly different from most of the solutions available on the market. I deliberately wrote that the majority of them, not all of them, because not so long ago I had the opportunity to „play” with the top 432 EVO Master for a while, and the Polish streamer transport is clearly going in the direction of the aesthetics represented by the Belgian competitor. This is because the sound is so far from the commonly understood „digital” presentation, that if you do not know that a file source is playing, you can be completely convinced, you are listening to a representative of the analog domain. The first thing that strikes the ears is the extraordinary smoothness and calmness of the presentation, but achieved not by lessening of the resolution and limitation of dynamics, but through the highest level of realism, at which the domain represented by the source, whether digital or analog, does not have the slightest importance, or at least a secondary, or tertiary one. What really counts is the music, and clearly here it is the most important thing. For example, the guitar „In Between Thoughts… A New World” by the duo Rodrigo y Gabriela, which came out very „vinyly”, but not like on long play records, but in terms of „strings”, in which the timbre and „body” of the guitars lead the way over edge and precision. However, again I would like to note that we are still moving on the level of differences of an aesthetic nature, not of a qualitative nature, so shifting the emphasis from analytic and resolution to the melodic and emotional aspect does not degrade any features in favor of others. We still operate with the full volume of information, and only the final effect is composed in a slightly different way. Looking for an analogy, one could dare to say that the S1 is an evident contradiction of studio analytics and is definitely closer to the music lover’s point of view. However, the above associations should also be accompanied by appropriate footnotes, because this music lover’s character is only a keyword, giving a general idea of the approach of the tested transport to the reproduced material. Just an initial and general tip for people looking for certain characteristic features of a rather unspecified degree of intensity. Nevertheless, in retrospect, I can see that due to this melomaniac and extremely addictive musicality, surprisingly often during the tests, the repertoire included on my playlists was not only coming from the circle of dangerous roars and sharp guitar pounding („CARNAL” Nothing More), but also from areas I reach for very rarely. For example, the free-jazz „Ganryu Island”, which is the result of cooperation between John Zorn and Michihiro Sato, and for an outsider resembles the recording of the end of a lavishly drunk party at a toy stand with toys for animals and instruments for preschoolers. However, with XACT in the sound path, these seemingly random sounds began to form a quite reasonable whole, arousing interest, instead of irritating as usual. Coming back to the heavier types of rock („Bring Out Your Dead” by ELYSION), let me mention that the S1 was characterized by a very interesting feature. Well, despite the apparent softness of the lowest frequencies, it was impossible to accuse them of slowing down, loss of control or lack of resolution. Everything was in its place, and yet you could say everything about the bass of the tested transport, except that it is „crunchy” and usually it is the crunchiness that gives resolution. And here it is, seemingly soft, but still in control. Just such a tender brute. Because when it was necessary to strike, the blow was as merciless as it was precise. And he was rendered with innate finesse, but that goes without saying.

Therefore, there is nothing else left for me to do but to sum up. Due to the sound features represented, I consider the XACT S1 as a kind of alternative to most of the competing solutions available on the market. In fact, by some of the listeners focused on the most analytical sound, it may even be considered an evident example of an aberration, but looking from the perspective of faithful acolytes of analogue, the Wrocław made streamer seems to be a 100% obvious choice, because operating at the same level of coherence as the sources known to them, due to working on files and not „vinyl stampings”, it is devoid of any parasitic artefacts, which, when read mechanically, are as obvious as they are inevitable. In fact, keeping the turntable logic, there is no point in leaving it alone, because without the controller it will only play to the end of the song, although unlike the good old „grinder” it will not scrub unproductively with the needle while waiting for the tonearm to be lifted. So if you are looking for a source that provides above-average listening pleasure, even during long sessions, with virtually any source material, then the XACT S1 should certainly be on your list.

Marcin Olszewski

System used in this test:
– CD/DAC: Vitus SCD-025mkII
– Network player: Lumïn U2 Mini + Farad Super3 + Omicron Magic Dream Classic; I-O Data Soundgenic HDL-RA4TB
– Turntable: Denon DP-3000NE + Denon DL-103R
– Phonostage: Tellurium Q Iridium MM/MC Phono Pre Amp
– Digital source selector: Audio Authority 1177
– Integrated amplifier: Vitus Audio RI-101 MkII + Quantum Science Audio (QSA) Violet fuse
– Loudspeakers: Dynaudio Contour 30 + Brass Spike Receptacle Acoustic Revive SPU-8 + Base Audio Quartz platforms
– IC RCA: Furutech FA-13S; phono NEO d+ RCA Class B Stereo + Ground (1m)
– IC XLR: Organic Audio; Vermöuth Audio Reference; Furutech DAS-4.1
– Digital IC: Fadel art DigiLitz; Harmonic Technology Cyberlink Copper; Apogee Wyde Eye; Monster Cable Interlink LightSpeed 200
– USB cables: Wireworld Starlight; Vermöuth Audio Reference USB; ZenSati Zorro
– Speaker cables: WK Audio TheRay Speakers + SHUBI Custom Acoustic Stands MMS-1
– Power cables: Furutech FP-3TS762 / FI-28R / FI-E38R; Organic Audio Power + Furutech CF-080 Damping Ring; Acoustic Zen Gargantua II; Furutech Nanoflux Power NCF; Esprit Audio Alpha
– Power distribution board: Furutech e-TP60ER + Furutech FP-3TS762 / Fi-50 NCF(R) /FI-50M NCF(R)
– Wall power socket: Furutech FT-SWS(R)
– Switch: Quantum Science Audio (QSA) Red + Silent Angel S28 + Farad Super6 + Farad DC Level 2 copper cable
– Ethernet cables: In-akustik CAT6 Premium II; Audiomica Laboratory Anort Consequence, Artoc Ultra Reference, Arago Excellence; Furutech LAN-8 NCF; Next Level Tech NxLT Lan Flame
– Anti-vibration platform: Franc Audio Accessories Wood Block Slim Platform
– Table: Solid Tech Radius Duo 3
– Acoustic panels: Vicoustic Flat Panels VMT

Opinion 2

Do you know the Polish brand JPLAY? No? This means only one thing – you are not using files. Namely, the point is that this Wrocław-based entity successfully entered not only the domestic, but also foreign, market a few years ago with a dedicated program for decoding files while listening to music. Time passed, the product gained more and more reputation and in the meantime new ideas were born in the head of the brand’s owner, until the moment came to implement another idea in the form of XACT. This time, unlike in the beginnings of the brand’s existence, the project is already fully formed, as it consists of digital signal and DC power cabling, anti-vibration feet and the flagship design, which is the first Polish fully fledged file server, the S1. What from this list has made it to our testing room? Of course, the company flagship, the streamer, provided directly by the manufacturer, equipped with the company’s XACT S1 proprietary software.

The tested server, which can play and stream music, is quite a large device, due to the fact that it contains a hard drive inside. On one hand, it is quite wide, because it reaches the size of typical audio designs, on the other hand, it is not high, for the purposes of cool visualization, it is just a few centimeters high, and thirdly, it is quite deep, because it occupies a standard platform for sound generating gear. All in all it is a flat cuboid wrapped in an oval aluminum band. Perhaps the photos do not reflect this, but despite its large size, it is a really neat device. And it is neat not only because of the clash of the colors of the aforementioned aluminum of the main part of the case with the black of the front and rear panels, but also because the designer, following the spirit of the times, did not put any display in the fascia. Is this an error on their behalf? For many, perhaps. However, let’s not fool ourselves, no matter how much we want to act in terms of the process of listening to music from files, we are doomed to open a program that controls the player on a dedicated tablet or smartphone. After all, in the vast majority of cases, even if there is such an option, you do not go to the system and click the buttons on the front, but if you want to make adjustments to the music selection, you do it in the app, while sitting comfortably in your armchair. That is why the decision was made to abandon the display and thus minimize the height of the device, which has a good effect on the visual perception of the product. In this way, the slightly recessed front of the S1 is equipped only with a square switch oriented on the left flank, illuminated by an amber glow, and on the right side in the lower part of the brand logo. As for the rear connection panel, this one offers us 5 LAN inputs, one WAN, an SD card slot, 3 USB inputs (DAC, HDD, DAC no 5V), a power socket and a voltage selector for powering the device. In terms of technicalities, it is worth mentioning the with the mentioned 4TB SSD inside the device, the S1 can work as a regular server/router/switch or a player controlled by the proprietary JPLAY app. I will not write about the list of supported formats, because XACT-S1, literally and figuratively, in addition to supporting Qobuz and Tidal platforms, copes with practically everything that is currently available. To conclude the paragraph about the design, I will also mention that during the test we used the company’s XACT DIGITAL CABLING (LAN, USB), the test of which will be published shortly.

How did the streamer fare? Well, its presence in the editorial system for several days was a very positive surprise for me. It did not try to make the presentation radically different from the competition, but it uses their best features to present its idea of sounding and making listening a pleasure. What do I have in mind as points of reference? Let me tell you. In order to show how the Wrocław-based XACT S-1 fared, I decided to compare its capabilities with such giants of our market as the well-known Auralic and Lumin. Each of the mentioned brands has its supporters and opponents, and their main features are playing with a clear line and energy of the former, as well as the dense and vivid, well supported by the rest of the ranges, midrange of the latter. Two worlds, but as it happens in life, they are not always able to reconcile the needs of the entire population of music lovers. That’s why I think that our today’s hero will be able to fill a kind of niche. What niche you may ask? Well, the S1 sounds with great timbre, a full package of information and interesting lightness. No, not with slimming, but with effortless recreation of soundstage events in the ether. And while it would seem that this is the end of the list of interesting aspects of the XACT’s sound, the Polish player has one more ace in its sleeve, which is the vividness of playing. Without artificially inflating the clarity of the sound, such as the sharpness of the drawing or turning up of the energy level, it can balance these features, so that the message is homogeneous, and at the same time reflects well the spirit of the material. And it is this ability to show even the greatest predatoriness of music in an aesthetic, that is pleasantly received, because it avoids the intrusiveness of reproduction without losing its essential features. And in my opinion is what can convince those who are undecided about the previously mentioned ways of communing with music. It was so contagious, that after returning to the Lumin after the test I needed a few tracks to accommodate, and I will not say, but with the help of juggling some cables, I made an attempt to get closer to the sound the Polish player. At first, it seemed impossible to me to present the actions of AC/DC „Highway To Hell” with appropriate flair, and at the same time with a certain, maintaining the joy of listening, smoothness. However, it turned out that it was possible. With the EXACT, there was a drive and an appropriate amount of mass in the sound, but also a hint of smoothness. Of course, the eulogists of maximum sharpness would probably prefer the “blood coming from the ears” type of sound, but there is no need to deceive ourselves, no manufacturer who wants to offer a universal, but at the same time pleasant for the majority of the population of homo sapiens device, will go for such an extreme experience. The reason for that? Banal. Of course, it is about choosing the aesthetics of the presentation in such a way that both strong rock and the cult concert of Keith Jarrett from Köln sound as good as possible at a given price level. After all, the aforementioned “blood from the ears” will not allow the piano to sound homogeneous enough, so manufacturers have to make compromises, which in my opinion the owner of the XACT brand has implemented them very well. At the beginning of the test, I thought that it would be boring because of this, but after understanding the approach to the subject matter and achieving this sonic result, it turned out that it was radically different. Strongly, expressively, but in a good tone, in relation to a pleasant way of spending free time with music playing in the background.

How will I conclude the above description? Do not worry, I will not try to put grandiose sentences to the paper, because the tested XACT S1 will defend itself perfectly. Let me just remind you that by deciding on it, we will get a world of music that avoids experiential extremes, like on the one hand whipping the listener with excessive sharpness of the presentation, and on the other being too strongly embedded in the mass. Its sonic offer is above this and focuses on a good consensus between these borderline features. It sounds smooth, but with good resolution and without tiring effort, which will certainly allow the buyer to spend long hours with the music in full excitement of the emotions contained in it. And that is what we want, or not?

Jacek Pazio

System used in this test:
Source:
– transport: CEC TL 0 3.0
– streamer: Lumin U2 Mini + switch Quantum Science Audio (QSA) Red
– DAC: dCS Vivaldi DAC 2.0
– Master clock: Mutec REF 10 SE-120
– reclocker: Mutec MC-3+USB
– Shunyata Research Omega Clock
– Shunyata Sigma V2 NR
– Preamplifier: Gryphon Audio Pandora
– Power amplifier: Gryphon Audio Apex Stereo
– Loudspeakers: Gauder Akustik Berlina RC-11 Black Edition
– Speaker cables: Furutech Nanoflux-NCF Speaker Cable
IC RCA: Hijiri Million „Kiwami”, Vermouth Audio Reference
IC XLR: Tellurium Q Silver Diamond, Hijiri Milion „Kiwami”, Furutech DAS-4.1
Digital IC: Hijiri HDG-X Milion
Ethernet cable: NxLT LAN FLAME
USB cable: ZenSati Silenzio
Power cables: Hijiri Takumi Maestro, Furutech Project-V1, Furutech NanoFlux NCF, Furutech DPS-4.1 + FI-E50 NCF(R)/ FI-50(R), Hijiri Nagomi, Vermouth Audio Reference Power Cord, Acrolink 8N-PC8100 Performante, Synergistic Research Galileo SX AC
– Table: BASE AUDIO 2
Accessories: Quantum Science Audio Red fuse; Synergistic Research Orange fuse; Harmonix TU 505EX MK II; Stillpoints ULTRA MINI; antivibration platform by SOLID TECH; Harmonix AC Enacom Improved for 100-240V
– Power distribution board: POWER BASE HIGH END, Furutech NCF Power Vault-E
– Acoustic treatments by Artnovion
Analog stage:
– Drive: Clearaudio Concept
– Cartridge: Dynavector DV20X2H
– Phonostage: Sensor 2 mk II
– Eccentricity Detection Stabilizer: DS Audio ES-001
– Tape recorder: Studer A80

Distributor: JCAT
Manufacturer: XACT
Prices
XACT S1: 12 000 € + 2 000 € – optional upgrade into 8TB
XACT Phantom USB Cable: 3 000€ / 1,2 m
XACT Phantom USB Cable: 3 000€ / 1,2 m

Opinia 1

Jak już zdążyliśmy w unboxingowej zajawce nieśmiało wspomnieć o ile w domenie analogowej nie mamy czego się wstydzić, to eksploracja cyfry idzie nam, znaczy się Polakom zdecydowanie oporniej. Co prawda jeśli patrzeć na temat nieco szerzej sytuację ratuje przeznaczone do przesyłu zer i jedynek okablowanie sygnowane m.in. przez Next Level Tech, Audiomicę, czy WK Audio (test duetu TheRed Digit zbliża się wielkimi krokami), to już źródeł jest jak na lekarstwo. Niby jakiś czas temu na rynku pojawił się Amare Musica Diamond Server, ale słuch tak o samej marce, jak i jej wyrobach zaginał. Całe szczęście przyroda nie znosi próżni, więc powstałą lukę postanowił zagospodarować w plikowych zawiłościach czujący się jak ryba w wodzie Marcin Ostapowicz wprowadzając do swej oferty kolejną, po JPLAY i JCAT, własną markę a wraz z nią autorski transport plików audio XACT S1, na którego test serdecznie zapraszamy.

Zazwyczaj w sekcji poświęconej aparycji wizytujących nas wytworów maści wszelakiej pozwalamy sobie może nie tyle na wodolejstwo, co dość spontaniczne zwracanie uwagi na najprzeróżniejsze smaczki, to prawdę powiedziawszy tym razem – patrząc na S1-kę, za bardzo nie wiedziałem co napisać. No bo o czym, skoro patrząc na bryłę naszego gościa mam jedynie dwa skojarzenia – z przerośniętą obudową dysku zewnętrznego i … zminiaturyzowaną, utrzymaną w stylu „modern classic” szafką RTV o uroczej nazwie „Zośka”. No dobrze, dość żartów, gdyż design XACT S1 jest świadomym i przemyślanym przez zewnętrznego projektanta przejawem minimalizmu, jak i pewnej, nienachalnej elegancji, gdzie przynajmniej w dostarczonym egzemplarzu (dostępna jest również wersja w pełni czarna) naturalne srebro aluminium obłego korpusu udanie kontrastuje z czernią frontu a zlokalizowany w jego lewym narożniku otoczony bursztynową aureolką podświetlenia przycisk odpowiedzialny za uruchomienie/uśpienie wydaje się pełnić zaszczytną rolę jedynego akcentu dekoracyjnego. Zero jakże modnych i wydawać by się mogło obowiązkowych wysokorozdzielczych wyświetlaczy lub chociażby diod informujących o wykonywanych zadaniach, czy też nawet ograniczonych do niezbędnego minimum przyciskach umożliwiających manualną obsługę, powoduje konieczność posiłkowania się dedykowaną apką, o której dosłownie za chwilę. Chwilę, którą pozwolę sobie przeznaczyć na wizję lokalną pleców tytułowego transportu, które zaskakują nie mniej aniżeli awers, choć zaskoczenie w ich wydaniu wynika z pewnej nadmiarowości aniżeli braku czegokolwiek. Do dyspozycji otrzymujemy bowiem, patrząc od lewej, trójbolcowe gniazdo zasilania IEC, selektor właściwego dla danego regionu napięcia, sześć (!!!) złoconych portów RJ45 (Wan + 5 szt. Lan), slot na kartę SD z której będziemy uruchamiali system operacyjny / definiowali funkcję samego urządzenia (transport/switch) oraz trzy gniazda USB – jedno do podpięcia zewnętrznej pamięci masowej i dwa będące wyjściami na zewnętrzny przetwornik, z których jedno pozbawiono 5V magistrali zasilającej. Całość uzbrojona została w cztery dość skromne gumowe nóżki, więc warto rozejrzeć się za czymś nieco bardziej finezyjnym, tym bardziej, że wybór jest nad wyraz szeroki. Wystarczy chociażby wspomnieć rodzime Franc Audio Accessories, amerykańskie Synergistici, czy angielskie Audio Engineers.
Wracając natomiast do kwestii sterowania producent oferuje dedykowaną apkę JPLAY. I nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, iż dostępna jest ona wyłącznie na apple’owski iOS, więc w przeciwieństwie do konkurencji – np. Auralica, który czy to z panelu frontowego, czy też z udziałem aplikacji firm trzecich spokojnie da się obsłużyć, bez iPhone’a/iPad-a XACT pozostanie całkowicie nieczuły na nasze usilne starania. Krótko mówiąc jeśli do tej pory nie wychodziliście Państwo poza strefę komfortu sygnowaną przez Windowsa i/lub Androida, to do ceny S1-ki trzeba będzie doliczyć min. 1,6 kPLN na stosowny sterownik. Niby przy oczekiwanej przy kasie kwocie 12 000 € za jednostkę centralną i 6k€ za zestaw okablowania LAN + USB, kolejnych 370 € zbytniej różnicy nie robi, to warto ów szczegół mieć na uwadze przy dokonywaniu zamówienia, żeby przypadkiem po otrzymaniu przesyłki nie rozglądać się nerwowo po okolicy w poszukiwaniu przybytku oferującego pyszniące się nadgryzionym jabłkiem akcesoria.
A skoro o funkcjonalności mowa, to oprócz wsparcia/kompatybilności z repozytoriami udostępnianymi przez platformy Tidal (bez Tidal Connect) i Qobuz, jeszcze zwrócę uwagę na dość zaskakującą cechę, z którą o ile pamięć mnie nie myli spotkałem się w swej recenzenckiej praktyce po raz pierwszy. Otóż XACT nawet po ustawieniu kolejki odtwarzania (i to niezależnie od tego, czy bazującej na kontencie serwisów streamingowych, czy też fizycznie zalegających na wbudowanym dysku SSD/ obecnym w lokalnej sieci NAS-ie, musi cały czas „widzieć” w sieci w której pracuje obsługujący go sterownik. Bez tego ostentacyjnie kończy pracę po dograniu do końca odtwarzanego w danym momencie utworu i jak to mawiał klasyk „No i @%j, no i cześć”. Nici zatem z wygrzewania przedmiotowego, bądź mu towarzyszącego urządzenia w trakcie naszej nieobecności/ w nocy (o ile wyłączamy wtedy łączność) jeśli w roli pilota występuje nasza dyżurna „słuchawka”. Co ciekawe sam producent niespecjalnie owym „ficzerem” się chwali, a pewnie sam bym na to nie zwrócił uwagi, gdybym w trakcie odsłuchu nie musiał na chwilę zjechać do garażu a tym samym zniknął z radaru domowego routera. Zaintrygowany zaobserwowaną anomalią skontaktowałem się z Marcinem, który powyższe zachowanie nie tylko potwierdził, lecz uznał za całkowicie … oczywiste i w pełni zgodne z jego założeniami. Cóż, może jestem zmanierowanym i skostniałym w swych przyzwyczajeniach dinozaurem, ale przynajmniej z mojego punktu widzenia kurczowe przywiązanie jedynie do jednego środowiska (iOS) i brak przechowywania zadanych playlist/albumów w pamięci jednostki głównej jest dość „odważnym” krokiem pod względem pozyskiwania nabywców. I nie przemawia w tym momencie przeze mnie jakaś szczególna złośliwość, czy też niechęć do giganta z Cupertino a jedynie analityczne podejście do udziału amerykańskiego wytwórcy w rynku. Jeśli bowiem wg. Canalys (link) na koniec zeszłego roku smartfony Apple miały 33% udział w europejskim rynku (w USA wygląda to podobnie, natomiast w Polsce jest to 19%), to taka, zakładam, że świadoma i to już na starcie rezygnacja z 2/3 potencjalnej klienteli może dziwić.
Jeśli zaś chodzi o trzewia, to tutaj trafił sam crème de la crème „wypieków” wrocławskiej manufaktury, bowiem sercem jest autorska płyta główna ZeNA (Zero-Noise-Architecture) oparta wyłącznie o liniowe regulatory napięcia i zasilana z oczywiście liniowego zasilacza optimo™ x1 dysponującego kondensatorami (w tym flagowymi Muse i Fine Gold-ami Nichicona) o łącznej pojemności 140 000 μF. Całość kontroluje super-stabilny zegar Emerald OCXO a wszystkie złącza Lan są pozłacane, ekranowane i separowane 12-rdzeniowymi transformatorami. Jako magazyn danych (system przechowywany i każdorazowo uruchamiany jest z karty SD) wykorzystywany jest 4TB, specjalnie wyselekcjonowany pod kątem brzmienia, dysk SSD, który można na zamówienie (w trakcie konfiguracji) zastąpić 8TB jednostką.

No dobrze, ale abstrahując od wyglądu i ergonomii dla potencjalnych nabywców pewnie i tak najważniejsze jest jak XACT S1 gra. A śmiem twierdzić, że gra wyraźnie i zaskakująco inaczej od większości dostępnych na rynku rozwiązań. Z premedytacją napisałem, że większości a nie ogółu (w domyśle wszystkich), gdyż wcale nie tak dawno dane mi było przez dłuższą chwilę „pobawić się” topowym 432 EVO Master i rodzimy transport szedł ewidentnie w stronę estetyki reprezentowanej przez belgijskiego konkurenta. Jest to bowiem na tyle daleka od powszechnie rozumianej „cyfry” prezentacja, że nie wiedząc iż gra źródło plikowe można iść w zaparte, że słuchamy reprezentanta domeny analogowej. Pierwsze co rzuca się w uszy to niezwykła gładkość i spokój przekazu, lecz uzyskane nie poprzez zubożenie rozdzielczości i limitację dynamiki a poprzez taki poziom realizmu, na którym reprezentowany przez źródło obszar, czy to cyfrowy, czy analogowy, nie ma jeśli nie najmniejszego, to drugo-, czy trzecio-rzędnego znaczenia. Liczy się bowiem muzyka, która w tym wypadku jest najważniejsza. Ot chociażby gitarowy „In Between Thoughts…A New World” duetu Rodrigo y Gabriela, który wypadł nad wyraz „winylowo”, lecz nie wzorem czarnych płyt a pod względem „ostrunowania”, w którym barwa i „body” gitar wiodą prym nad krawędzią i precyzją. Jednak znowu pragnąłbym zauważyć, iż cały czas poruszamy się na poziomie różnic natury estetycznej a nie jakościowej, więc przesunięcie akcentu z analityczności i rozdzielczości na aspekt melodyczno-emocjonalny nie degraduje jednych cech, by faworyzować drugie. Dalej bowiem operujemy pełnym wolumenem informacji a jedynie w nieco inny sposób komponowany jest efekt finalny. Szukając analogii można byłoby się poważyć o stwierdzenie, że S1-ka jest ewidentnym zaprzeczeniem studyjnej analityczności i zdecydowanie bliżej jej do melomańskiego punktu widzenia. Jednak powyższą grę skojarzeń należałoby również obwarować stosownymi przypisami, gdyż owa melomańskość jest jedynie słowem – kluczem dającym jako takie wyobrażenie o podejściu tytułowego transportu do reprodukowanego materiału. Ot taka wstępna i ogólna wskazówka dla osób poszukujących pewnych charakterystycznych cech o dość niesprecyzowanym stopniu intensywności. Niemniej jednak z perspektywy czasu widzę, że z racji owej melomańskości i szalenie uzależniającej muzykalności zaskakująco często w trakcie testów na playlistach lądował repertuar nie tylko z kręgu groźnych porykiwań i ostrego gitarowego łojenia („CARNAL” Nothing More) lecz i taki po który sięgam nad wyraz sporadycznie. Ot chociażby free-jazzowy „Ganryu Island” będący wynikiem kooperacji Johna Zorna z Michihiro Sato a dla osoby postronnej przypominający rejestrację końcówki suto zakrapianej imprezy na stoisku z zabawkami dla zwierząt i instrumentami dla przedszkolaków. Jednak z XACT-em w torze te pozornie przypadkowe dźwięki zaczęły układać się w całkiem sensowną całość budząc zainteresowanie, zamiast jak zwykle mają w zwyczaju irytować. Wracając jednak do cięższych odmian rocka („Bring Out Your Dead” ELYSION) pozwolę sobie nadmienić, iż S1-kę charakteryzowała się bardzo ciekawą cechą. Otóż pomimo pozornej miękkości najniższych składowych nie sposób było zarzucić im spowolnienia, utraty kontroli, czy braku rozdzielczości. Wszystko było na swoim miejscu a jednak o basie tytułowego transportu można było powiedzieć wszystko, tylko nie to, że jest „chrupki” a zazwyczaj właśnie chrupkość daje rozdzielczość. A tu proszę, niby miękko a jednak z kontrolą. Ot taki czuły brutal. Bo kiedy trzeba było uderzyć to cios był tyleż bezlitosny, co precyzyjny. No i oddany z wrodzoną finezją, ale to rozumie się samo przez się.

Nie pozostaje mi zatem nic innego, jak tylko w ramach podsumowania z racji reprezentowanych cech brzmieniowych uznać XACT S1 za swoistą alternatywę dla większości obecnych na rynku konkurencyjnych rozwiązań. Ba, przez część odbiorców nastawionych na możliwie analityczny przekaz może być on wręcz uznany za ewidentny przykład aberracji, lecz już patrząc z perspektywy wiernych akolitów analogu wrocławski transport wydaje się w 100% oczywistym wyborem, gdyż operując na tym samym poziomie koherencji co znane im źródła z racji pracy na plikach a nie „winylowych wytłoczkach” pozbawiony jest wszelakich pasożytniczych artefaktów, które przy mechanicznym odczycie są tyleż oczywiste, co nieuniknione. Ba, zachowując „gramofonową” logikę jego też nie ma co zostawiać samego, gdyż pozbawiony sterownika dogra jedynie do końca utworu, choć w przeciwieństwie do poczciwej „szlifierki” nie będzie szorować bezproduktywnie igłą w oczekiwaniu na podniesienie ramienia. Jeśli więc poszukują Państwo źródła zapewniającego ponadprzeciętną przyjemność odsłuchu nawet w trakcie wielogodzinnych sesji z praktycznie dowolnym pod względem estetyki materiałem źródłowym, to XACT S1 z pewnością powinien znaleźć się na waszej liście.

Marcin Olszewski

System wykorzystany podczas testu
– CD/DAC: Vitus Audio SCD-025 Mk.II
– Odtwarzacz plików: Lumïn U2 Mini + Farad Super3 + Farad DC Level 2 copper cable + Omicron Magic Dream Classic; I-O Data Soundgenic HDL-RA4TB
– Gramofon: Denon DP-3000NE + Denon DL-103R
– Przedwzmacniacz gramofonowy: Tellurium Q Iridium MM/MC Phono Pre Amp
– Selektor źródeł cyfrowych: Audio Authority 1177
– Wzmacniacz zintegrowany: Vitus Audio RI-101 MkII + bezpiecznik Quantum Science Audio (QSA) Violet
– Kolumny: Dynaudio Contour 30 + podkładki Acoustic Revive SPU-8 + kwarcowe platformy Base Audio
– IC RCA: Furutech FA-13S; phono NEO d+ RCA Class B Stereo + Ground (1m)
– IC XLR: Vermöuth Audio Reference; Furutech DAS-4.1
– IC cyfrowe: Fadel art DigiLitz; Harmonic Technology Cyberlink Copper; Apogee Wyde Eye; Monster Cable Interlink LightSpeed 200
– Kable USB: Wireworld Starlight; Vermöuth Audio Reference USB; ZenSati Zorro
– Kable głośnikowe: WK Audio TheRay Speakers + SHUBI Custom Acoustic Stands MMS-1
– Kable zasilające: Esprit Audio Alpha; Furutech FP-3TS762 / FI-28R / FI-E38R; Organic Audio Power + Furutech CF-080 Damping Ring; Acoustic Zen Gargantua II; Furutech Nanoflux Power NCF
– Listwa zasilająca: Furutech e-TP60ER + Furutech FP-3TS762 / Fi-50 NCF(R) /FI-50M NCF(R)
– Gniazdo zasilające ścienne: Furutech FT-SWS-D (R) NCF
– Switch: QSA Red + nóżki Silent Angel S28 + zasilacz Farad Super6 + Farad DC Level 2 copper cable
– Przewody ethernet: In-akustik CAT6 Premium II; Audiomica Laboratory Anort Consequence, Artoc Ultra Reference, Arago Excellence; Furutech LAN-8 NCF; Next Level Tech NxLT Lan Flame
– Platforma antywibracyjna: Franc Audio Accessories Wood Block Slim Platform
– Stolik: Solid Tech Radius Duo 3
– Panele akustyczne: Vicoustic Flat Panel VMT

Opinia 2

Znacie polską markę JPLAY? Nie? To oznacza tylko jedno – nie jesteście użytkownikami plików. Chodzi mianowicie o to, że ten wrocławski podmiot dobre kilka lat temu z powodzeniem wypłynął na szeroki nie tylko rodzimy, ale również zagraniczny rynek dedykowanym programem do ich dekodowania podczas słuchania muzyki. Czas mijał, produkt zyskiwał coraz większą renomę, w międzyczasie w głowie mocodawcy marki rodziły się nowe pomysły, aż nadszedł moment wdrożenia w życie kolejnego pomysłu spod znaku XACT. Tym razem w przeciwieństwie do początków działalności projekt jest już fizyczny, gdyż opiewa na cyfrowe okablowanie sygnałowe i zasilające prądu stałego, podstawki antywibracyjne i flagową konstrukcję, jaką jest pierwszy polski pełnoprawny serwer plików S1. Co z tej wyliczanki trafiło na nasz tapet? Oczywiście oczko w głowie tego brandu, czyli dostarczony własnym sumptem przez producenta odtwarzacz plików wyposażony w firmowy program ich odtwarzania XACT S1.

Tytułowy serwer, który może grać i streamować muzykę, jak na tego typu urządzenie z uwagi na fakt aplikacji w trzewiach twardego dysku, jest stosunkowo dużym przedsięwzięciem. To z jednej strony dość szeroki, bo osiągający wymiar typowych konstrukcji audio, z drugiej zaś niewysoki, w celach fajnej wizualizacji mogący pochwalić się dosłownie kilkoma centymetrami, z trzeciej głęboki, bo zajmujący standardową platformę pod zabawki generujące dźwięk, owinięty owalną aluminiową opaską, płaski prostopadłościan. Być może zdjęcia tego nie oddają, ale mimo sporych gabarytów to naprawdę zgrabne urządzenie. A zgrabne nie tylko z racji zderzenia ze sobą kolorów wspomnianego glinu głównej części obudowy z czernią przedniego i tylnego panelu, ale również dlatego, że konstruktor idąc z duchem czasu zrezygnował z aplikacji na awersie jakiegokolwiek wyświetlacza. Błąd? Dla wielu być może. Jednak nie oszukujmy się, jakkolwiek byśmy nie chcieli zadziałać w kwestii procesu słuchania muzyki z plików i tak jesteśmy skazani na otworzenie sterującego je programu na dedykowanym tablecie/smartfonie. Przecież w znakomitej większości nawet jeśli jest taka opcja, nie podchodzicie do systemu i klikacie guzikami na froncie, tylko chcąc dokonać korekt wyboru muzyki, siedząc wygodnie w fotelu robicie to z pozycji programu. Dlatego padła decyzja rezygnacji z wyświetlacza i w ten sposób dobrze wpływająca na wizualne postrzeganie produktu minimalizacja wysokości urządzenia. Takim to sposobem, lekko zgłębiony front S1-ki został wyposażony jedynie w zorientowany na lewej flance podświetlany bursztynową poświatą, kwadratowy włącznik i z prawej strony w dolnej części logo marki. Jeśli chodzi o tylny panel przyłączeniowy, ten w swym bogactwie proponuje nam 5 wejść LAN, jedno WAN, slot na kartę SD, 3 wejścia USB (DAC, HDD, DAC no 5V), gniazdo zasilania oraz selektor napięcia zasilającego urządzenie. W kwestii technikaliów należy wspomnieć o przywołanym wcześniej 4TB twardym dysku SSD wewnątrz urządzenia, możliwości pracy S1-ki jako zwykły serwer lub router/switch oraz działaniu urządzenia na bazie będącego firmową aplikacją programu JPLAY. O liście obsługiwanych formatów tendencyjnie nie będę się rozpisywał, gdyż XACT-S1 dosłownie i w przenośni oprócz obsługi platform Qobuz i Tidal radzi sobie praktycznie z wszystkim co obecnie jest dostępne. Wieńcząc akapit o budowie wspomnę jeszcze, iż w podczas testu wykorzystaliśmy firmowe okablowanie cyfrowe XACT (LAN, USB), którego test ukaże się w kolejnym testowym podejściu do oferty tej marki.

Jak wypadł rodzimy tak zwany „plikograj”? Otóż jego kilkunastodniowa obecność w redakcyjnym systemie była dla mnie bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Nie siłował się na diametralną odmienność prezentacji od światowej konkurencji, tylko w służbie fajnego odbioru muzyki na potrzeby swojego pomysłu na brzmienie umiejętnie wykorzystał jej najlepsze cechy. Kogo jako punkty odniesienia mam na myśli? Już zdradzam. Aby dobrze pokazać, jak wypadł wrocławski XACT S-1, postanowiłem zderzyć jego możliwości z takimi tuzami naszego rynku, jak znane praktycznie wszystkim Auralic i Lumin. Każdy ze wspomnianych brandów ma swoich zwolenników i przeciwników, a ich głównymi cechami jest mocne granie wyraźną kreską i energią tego pierwszego oraz gęstym i plastycznym, dobrze wspomaganym przez resztę zakresów centrum pasma tego drugiego. Dwa światy, ale jak to w życiu bywa, nie zawsze umiejące pogodzić potrzeby całości populacji melomanów. Dlatego też sądzę, że nasz dzisiejszy bohater będzie potrafił wypełnić pewnego rodzaju niszę. Jaką? Otóż S1-ka gra ze świetną barwą, pełnym pakietem informacji i ciekawą w odbiorze lekkością. Nie, nie odchudzeniem, tylko bez promowania uczucia wysilenia kreowanych w eterze scenicznych wydarzeń. I gdy wydawałoby się, że na tym kończy się lista ciekawych aspektów brzmienia XACT-a, rodzimy player ma jeszcze jednego asa, jakim jest plastyka grania. Bez sztucznego pompowania wyrazistości przekazu typu ostrość rysunku, czy podkręcanie dosadności poziomu energii, potrafi wypośrodkować owe cechy, aby przekaz był homogeniczny, a zarazem dobrze oddawał ducha danego materiału. I właśnie ta umiejętność pokazania nawet największej drapieżności muzyki w estetyce przyjemnie odbieranej, bo stroniącej od nachalności projekcji, ale bez utraty istotnych dla niej cech, w moim odczuciu jest tym, co może przekonać do urządzenia niezdecydowanych na wcześniej wspomniane sposoby na obcowanie z muzyką. To było na tyle zaraźliwe, że po powrocie po teście do posiadanego na co dzień Lumina potrzebowałem kilku utworów do akomodacji i nie powiem, ale z pomocą roszad kablowych podjąłem próbę zbliżenia się brzmieniem mojej zabawki do polskiego grajka. Na początku wydawało mi się to niemożliwe, aby z pazurem, a zarazem z fajną, bo nadal utrzymującą radość brzmienia gładkością zaprezentować poczynania AC/DC „Highway To Hell”. Tymczasem okazało się, że można. Z EXACT-em był bowiem drive i mocny udział masy w przekazie, ale również nuta gładkości. Naturalnie piewcy ostrości na max-a pewnie woleliby tak zwaną krew z uszu, jednak nie ma się co oszukiwać, na takie ekstremalne doznania żaden producent chcący zaoferować uniwersalny, ale przy okazji przyjemny dla większości populacji osobników homo sapiens po prostu nie pójdzie. Powód? Banalny. Chodzi oczywiście o takie dobranie estetyki prezentacji, aby i mocny rock, jak i kultowy koncert Keith-a Jarretta z Köln na ile jest to możliwe w danym pułapie cenowym, zabrzmiały dobrze. Przecież wspomniana krew z uszu nie pozwoli odpowiednio homogenicznie wybrzmieć fortepianowi, dlatego producenci muszą iść na kompromisy, co w mojej ocenie właściciel marki XACT bardzo dobrze wdrożył w życie. Na początku testu myślałem, że z tego powodu będzie wiało nudą, jednak po zrozumieniu podejścia do tematu i osiągniętym wyniku sonicznym okazało się, że było diametralnie inaczej. Mocno, wyraziście, ale w dobrym tonie w odniesieniu do przyjemnego spędzania wolnego czasu z muzyka w tle.

Jak spuentuję powyższy opis? Spokojnie, nie będę silił się na wielkie sowa, bo tytułowy XACT S1 znakomicie sam się obroni. Przypomnę tylko, że decydując się na niego, dostaniemy świat muzyki stroniący od doznaniowych ekstremów. Z jednej strony chodzi o smaganie słuchacza nadmierną ostrością przekazu, zaś z drugiej o nazbyt mocne osadzenie w masie. Jego oferta brzmieniowa jest ponad to i stawia na dobry konsensus pomiędzy owymi granicznymi cechami. Gra gładko, ale z dobrą rozdzielczością i bez męczącego wysilenia, co z pewnością pozwoli nabywcy spędzać z muzyką długie godziny w pełnej ekscytacji zawartymi w niej emocjami. A przecież o to nam chodzi, nieprawdaż?

Jacek Pazio

System wykorzystywany w teście:
– transport: CEC TL 0 3.0
– streamer: Lumin U2 Mini + switch QSA Red
– przetwornik cyfrowo/analogowy: dCS Vivaldi DAC 2.0
– zegar wzorcowy: Mutec REF 10 SE-120
– reclocker: Mutec MC-3+USB
– Shunyata Research Omega Clock
– Shunyata Sigma V2 NR
Przedwzmacniacz liniowy: Gryphon Audio Pandora
Końcówka mocy: Gryphon Audio APEX Stereo
Kolumny: Gauder Akustik Berlina RC-11 Black Edition
Kable głośnikowe: Furutech Nanoflux-NCF Speaker Cable
IC RCA: Hijiri Million „Kiwami”, Vermouth Audio Reference
XLR: Hijiri Milion „Kiwami”, Furutech DAS-4.1, Furutech Project V1
IC cyfrowy: Furutech Project V1 D XLR
Kabel LAN: NxLT LAN FLAME
Kabel USB: ZenSati Silenzio
Kable zasilające: Hijiri Takumi Maestro, Furutech Project-V1, Furutech NanoFlux NCF, Furutech DPS-4.1 + FI-E50 NCF(R)/ FI-50(R), Hijiri Nagomi, Vermouth Audio Reference Power Cord, Acrolink 8N-PC8100 Performante, Synergistic Research Galileo SX AC
Stolik: BASE AUDIO 2
Akcesoria:
– bezpieczniki: Quantum Science Audio Red, Synergistic Research Orange
– antywibracyjne: Harmonix TU 505EX MK II, Stillpoints Ultra Mini
– platforma antywibracyjna Solid Tech
– zasilające: Harmonix AC Enacom Improved for 100-240V
– listwa sieciowa: Power Base High End, Furutech NCF Power Vault-E
– panele akustyczne Artnovion
Tor analogowy:
– gramofon – Clearaudio Concept
– wkładka Dynavector DV20X2H
– przedwzmacniacz gramofonowy RCM Audio The Big Phono
– docisk płyty DS Audio ES-001
– magnetofon szpulowy Studer A80

Dystrybucja: JCAT
Producent: XACT
Ceny
XACT S1: 12 000 € + 2 000 € – opcjonalne rozszerzenie pamięci wewnętrznej do 8TB
XACT Phantom USB Cable: 3 000€ / 1,2 m
XACT Phantom USB Cable: 3 000€ / 1,2 m

Dane techniczne
– Autorska, pierwsza na świecie płyta główna ZeNA (Zero-Noise-Architecture) ze 100% zasilaniem liniowym
– Zasilacz liniowy OPTIMO z kondensatorami o pojemności 140 000 μF
– Super-stabilny 0.005 (±5 ppb) zegar Emerald OCXO
– Wyjścia cyfrowe: 2 x USB Audio 2.0 (główne i pozbawione magistrali zasilającej 5V) z pozłacanymi, ekranowanymi złączami
– Pamięć wewnętrzna: wyselekcjonowany pod kątem zastosowań audio 4TB dysk SSD (na zamówienie możliwość montażu 8TB)
– Referencyjny przewód xact link™ do dysku SSD
– Wejścia lan: 6 x pozłacane, ekranowane i separowane 12-rdzeniowymi transformatorami złącza RJ-45 Gigabit Ethernet (możliwość wyboru trybu pracy urządzenia jako switch/router)
– Możliwość wyłączenia diod LED przy portach Ethernet
– Aluminiowa obudowa, w pełni pasywne chłodzenie
– Własny system operacyjny JPLAY ładowany z karty SLC SD
– Natywne odtwarzanie bit-perfect formatu DSD do DSD512 i PCM do 768 kHz, 16-32 bitów
– Obsługiwane formaty plików: DSD: DSF, DFF, PCM: FLAC, Apple Lossless (ALAC), WAV, AIFF; Lossy: MP3, AAC (M4A); MQA (pass-through)
– Sterowanie:: Aplikacja JPLAY na iOS (dożywotnia licencja)
– Wymiary (S x G x W): 439 x 315 x 86 mm
– Waga: 9 kg

Opinion 1

It would seem, that in the age of common wideband internet access, worldwide streaming services (wake up Qobuz) playing from files is easy as pie and does not pose any issues. But in reality, the more we dig in the topic, and the more we know about it, the more variables come into play. However this is hardly surprising, as we already know, that once ignored jitter can have a deteriorating influence, “analog” vibration or “dirty” power can have a deteriorating influence. This is the reason, that after some eye-opening, or ear-opening if you wish, experiences with the Melco S100, SOtM sNH-10G + sCLK-EX & SPS-500 switches, or with the true “giant killer” Silent Angel Bonn N8, we decided to go for it, and test the most expensive, and at the same time best combination switch + power supply, the Telegärtner M12 Switch Gold and the power supply JCAT OPTIMO 3 DUO, provided to us by the distributor in Poland, the company JPLAY from Wroclaw.

All signs on heaven and earth show, that the guys from Telegärtner Japan Limited not only know, but also are able to perfectly apply the rule, that you can only make first impression once. Taking into account the fierce competition in this market area, such approach has a lot of impact. The M12 is offered in a seemingly modest, black cardboard box, but the inside is far from modest – the innards are covered with a golden, shiny fabric, while the device itself is made from cast aluminum and weighs 1.5 kg. Thankfully only the top cover was made in this bombastic design, as the rest is painted black. There is also a surprise, as instead of the expected standard sockets accepting RJ45 plugs, industry standard, shielded and bolted M12 (IEC 61076-2-109 Ed.1.0) were utilized. This makes it impossible to use any other cables than those included in the set. However I need to confess, that the proprietary Telegärtner cables are not run of the mill patch cords for a few cents a mile, but solid, “high-end” cables, with Telegärtner M12X-coded plugs on one end, which are compatible with the device, and gold plated Telegärtner MFP8 RJ45 on the other.
Together with the switch we received also the line power supply unit OPTIMO 3 DUO, which replaces the standard, low-noise switching PSU. The device is built around a 100 VA magnetically and electrically shielded toroidal transformer, covered with epoxy resin, and has two 5V/3A outputs. On demand (and with 4 weeks delivery time) you can order also 9V and 12V outputs to be fitted, you can also have each of the galvanically separated outputs deliver a different voltage, so you can power two devices with different PSU requirements at the same time, using the Optimo. The PSU noise floor measures below the measurement level (<2 μV), what should not come as a surprise, as in the rectifier bridges Shottky diodes and LT3045 voltage stabilizers were used. Six capacitors from the “Fine Gold” line of the Japanese manufacturer Nichicon, 3 300 μF each, also cannot be missed. Together with the PSU the manufacturer supplies two PC-OCC power cables, 120 cm length each, with double shielding and 54 conductors per wire, with a diameter of 0.12 mm each. Teflon is used as dielectric. The plug on the receiver end is dedicated for the device, that needs to be powered, while on the PSU end SpeakON plugs from Neutrik were utilized. The external design is also solid, quite some DAC or phonostage could be envious. The front is made from a thick slab of black anodized aluminum, and the rest of the chassis from thick sheets of non-magnetic steel. The power socket is also not the last, as it comes from Furutech, has rhodium plated connectors and an integrated fuse.

Regarding connections – almost everything remained the same as with our previous tests of such equipment. Almost, as the switch was plugged into the router with a dozen meters long cable (the router is outside of the listening room) not directly, due to the different sockets, but using a NET Isolator as a link and then a JCAT Reference LAN Cable GOLD. However to minimize the chances of bias, the same interlink was used for the Silent Angel Bonn N8, which became our kind of reference point, which also worked with Audiomica Laboratory Anort Consequence and Artoc Ultra Reference cables. The rest remained same – we connected the Lumin U1 mini as transport, and the files were provided either by the WD My Book Live 2TB or I-O Data Soundgenic HDL-RAS2T.
Now it is time to move to the main aspect of the test, does the substantial investment of around 6 500 Euro bring anything with it, or does it just drain our bank account. So a small confession first. When I was discussing the logistics with Marcin Ostapowicz, the owner of JPLAY, I hoped that if an improvement is to be expected after plugging this device into my system, it will maybe be noticeable, but will be symbolic, or cosmetic, at best, compared to the changes introduced by the Silent Angel. Maybe a different esthetics and a step sideways. And I am not talking about progress compared to the “bare” patch cord from the router, as this seems obvious enough. And my hopes went out the door, because moving to the Telegärtner M12 Switch Gold you can easily see as a jump into a more realistic world of music. And it was not like moving from SD to Full HD, but more in the likes of jumping from VHS to 4K or even 8K. The created stage became deeper, and I say deeper, not pushed back. Its beginning was at the same place as before, but the multiple layers of the 24k Gold Japanese Remaster of the “Gladiator” https://tidal.com/browse/album/4683997 (ripped using the Melco D100) did not end with the second or third row of musicians, but seemingly reached easily beyond our perception, as well as beyond the capabilities of our system. Music had more resolution and was richer in all kinds of nuances, while at the same time without that certain blur, which would mask such details. Without an artificial boost of contrast and sharpness, we got a phenomenal insight into the recording, but also an impression of a certain amplification of perception – better palpability and the mentioned realism.
As an example, on the jazz-rock “Blow by Blow”  by Jeff Beck, some information about the definition of the instruments appeared, which should have been obvious all the time, but weren’t. This was especially clear with the guest performing on the disc, like Stevie Wonder behind the Clavinet on “Thelonius”. Why am I mentioning this? Well, I like to catch some “tastes” and on this disc, the appearance of the competitor to the Hammond organ produced by the German company Horner, was not so obvious. In short – a Clavinet is an electrified clavichord, a keyed string instrument, where the vibration of the strings is transmitted to transducers, and the harder the keys were pressed, the louder and more vibrating sound was emitted. And I am talking about this vibration and the unique “black”, motoric, funky timbre. The Telegärtner was able to reproduce that with full intensity and an almost analog palpability, while the Silent Angel only hinted at that, while without any switch, it was not present at all.
I made similar observations during listening to an album, which is a very frequent guest on my playlists, the “Sound of Mirrors” by Dhafer Youssef, which is able to enchant, in a musical and emotional way, even played from a smartphone paired with the Denon Bluetooth New Envaya speaker. Yet the full richness of the nuances present in that recording, we can only admire on much higher class, refined configurations. A truly transcendent mood, piercing, high pitched vocalizes of the front man, supported by the sound of the oud and truly magical table and percussions played by Zakir Hussain invite to this oriental puzzle. With the Telegärtner we get everything served on a silver plate, but without a trace of glaring with their richness and without any cheap tricks designed to call our attention. Of course this attention draw comes, you cannot go along such perfection without noticing it, but it happens in a totally natural way, and is not induced by, for example, a hyper resolution of a sampler, which violates our senses.
It is enough to reach for the cult “We Get Requests” from The Oscar Peterson Trio, where seemingly the dense dusk is making the climate of the piece, but it also masks all the microdetails quite well. Yet the M12 acted like a night vision, but with keeping full palette of timbres, extracting a surprising amount of information from that dusk, not only about the leader’s piano, but also about the virtuoso bass player Ray Brown and Ed Thigpen, mastering drums and percussion. And it is not about brightening of that darkness, or upping the tonal balance. Not at all. We just get better palpability and definition of the sounds, what results in improvement of the resolution.
So much about the assets, but are there any shortcomings? Well, here is one big thing, as the presence of the Telegärtner unit in the system makes the misery of the signal provided by various music streaming services. Comparing 1:1 the same album played from a NAS to the Hi-Fi/Master from Tidal, the second option should be regarded as last resort, a tool only to learn about some music, but not as a valid sound source when listening. So we could say, that when purchasing the M12 we also need to loosen up a few hundred Euro to broaden our home library.

So in a short summary I can only say, that the switch Telegärtner M12 Switch Gold with the dedicated Optimo 3 Duo power supply and appropriate accessories is a reference for what you can get from your home Ethernet network. Of course you have to bear in mind, that to achieve full happiness, you also need a server of similar capabilities, or using the Melco terminology, the music library and transport/streamer; still having those accessories you can say, that you finalized the cabling and signal distribution path in your file system.

Marcin Olszewski

System used in this test:
– CD/DAC: Ayon CD-35 (Preamp + Signature) + Finite Elemente Cerabase compact
– Network player: Lumin U1 Mini
– Digital source selector: Audio Authority 1177
– Turntable: Kuzma Stabi S + Kuzma Stogi + Dynavector DV-10X5
– Phonostage: Tellurium Q Iridium MM/MC Phono Pre Amp; Musical Fidelity Nu-Vista Vinyl; Musical Fidelity M6 Vinyl, RCM Audio Sensor 2 Mk II
– Power amplifier: Bryston 4B³
– Loudspeakers: Dynaudio Contour 30 + Brass Spike Receptacle Acoustic Revive SPU-8 + Base Audio Quartz platforms
– IC RCA: Tellurium Q Silver Diamond
– IC XLR: Organic Audio; Vermöuth Audio Reference
– Digital IC: Fadel art DigiLitz; Harmonic Technology Cyberlink Copper; Apogee Wyde Eye; Monster Cable Interlink LightSpeed 200
– USB cables: Wireworld Starlight; Goldenote Firenze Silver; Fidata HFU2
– Speaker cables: Signal Projects Hydra; Vermöuth Audio Reference Loudspeaker Cable
– Power cables: Furutech FP-3TS762 / FI-28R / FI-E38R; Organic Audio Power + Furutech CF-080 Damping Ring; Acoustic Zen Gargantua II; Furutech Nanoflux Power NCF
– Power distribution board: Furutech e-TP60ER + Furutech FP-3TS762 / Fi-50 NCF(R) /FI-50M NCF(R)
– Wall power socket: Furutech FT-SWS(R)
– Anti-vibration platform: Franc Audio Accessories Wood Block Slim Platform
– Switch: Silent Angel Bonn N8
– Ethernet cables: Neyton CAT7+, Audiomica Anort Consequence + Artoc Ultra Reference + Arago Excellence
– Table: Rogoz Audio 4SM
– Acoustic panels: Vicoustic Flat Panels VMT

Opinion 2

Regardless of our personal approach to listening to music from files, the case is clear – besides the turntable and the CD player, this is a fully fledged sound source. But you would be mistaken thinking, that purchasing any file player will finalize everything. Let us not deceive ourselves, we deal here with a system, much more complicated, than the previously mentioned sound sources. What do I mean here? I will not repeat the known axioms, about the completely different sound output of an audio system depending on the components and cables used, as this is a kind of basic abc for an advance music lover. I am now talking more about an item intriguing streamed music eulogists, the switches designed to remove deteriorating interference between the devices interconnected with the Ethernet network at your home. Anyone surprised, or thinking I am trying to trick him or her? If yes, then that means, that you are not keeping up with changes in the way you listen to streamed music. So if you are interested in that way of providing sound to your ears, then the following test is for you. What are we testing? A switch, branded by Telegärtner Japan Limited, called M12 Switch Gold, with a dedicated power supply, JCAT Optimo 3 Duo, received in our listening room from the Wroclaw based company JPLAY.

Let us not fool ourselves, the tested switch does not have any special visual effects. Even more – looking at it without any emotion we see something very similar to a power strip, we use to provide electricity to our system. It is of course smaller, but once you see the similarity, you tend to not forget it. In a way it is also fitting – the M12 is a splitter of sorts. It divides the Ethernet network, and not the power, but still. Thus it does not really matter how it looks – you just put it behind the rack and forget about. But how does it look? Like I already mentioned. This is a simple rectangular chassis, with six ports on top and one power socket. Interestingly, the signal sockets are not the usually seen, consumer market flimsy ones, but very solid, bolted military grade terminals. Also the chassis itself has two “ears”, which can be used to fasten it to a wall or similar plane. What is the purpose of such things? When you try to use the nicely looking, but very delicate, switches coming from the competition, then after a few tries of placing it and juggling around with cabling, you will realize, what the manufacturer had in mind. This device does not have to be good looking, but it has to provide the user the highest possible quality of connection between the cable and the unit, as it will transfer the precious audio signal, and it also should not move, when a few cables are connected to it. If you do not believe me, then unfortunately, the only thing that allows you to realize the truth of what I am talking about is if you try it for yourself. So I will just add, that with the device we get also two LAN cables fitting the Telegärtner M12 ports. If you need more, there is no going around the distributor to get any additional ones.

Like I mentioned in the introduction, the tested “signal cleaner” arrived with a dedicated power supply. Not a wall-wart type switching piece of … trying to get away with the name, but a professionally designed line PSU designed by the Polish brand JCAT. The reason for this? This is something I could write a complete text around, so let us skip it for now, and I will just say, that such an approach by the distributor does make sense. So how does this power supply look like? Please look at the pictures for that. Due to the uncompromised approach to power supply issues, the Optimo 3 is much larger than the switch itself. Its chassis is a nicely looking aluminum box. The front is made from a thick slab of aluminum, milled oblique at the edges. On 2/3 height it has a thin groove with a power LED and company logo below. As the device uses a solid transformer inside, the top and side covers have a few venting holes cut. On the back there are two power outputs and an IEC power socket.

So what does the implementation of the tested component do? You can find detailed information about how to implement it in the internet, so I will not waste time on that and move to the description of what I heard with the Telegärtner M12 in my system, and that with full pleasure. So what did I hear when the Telegärtner was added to my, updated through the years, system, enriched with a file player? Frankly speaking I thought, that there could be some changes to the sound, but not to such extent. This was like getting a hammer blow to the head. The music gained energy, swing and resolution. But this happened not by shortening and thinning of the sounds, what improves contouring of the virtual sources, no, it was done by flawlessly cleaning the sound background from any digital noise. This resulted in bringing the music out from the distortion abyss, what translated into a serious improvement of the propagation of its energy, extension of the reverberation of the most delicate aliquots and brilliant readability. Impossible? Well – absolutely possible. This case was much more spectacular than a similar test with a cheaper switch, what absolutely confirms, that here, like in High End electronics, the same quality aspects are at work. Any disc examples? One, but a good one will suffice. Let us take the very best jazz recorded by EST, which does not leave any quality desires unfilled from the start, the “Viaticum”. In the tested approach it showed itself in an even more emotional, as it was without any digital background noise, way. And I am not only talking about cleaning the air around the artists, but also the improvement of timing of the phrases reaching my ears. And the improvement of the suspension of the whole event in the ether. You need to listen to that, as before I put the switch in my system, everything seemingly was drawn fully, but afterwards, some information appeared in the music, which was not clearly read before, as they were distorted during playback. I think that I witnessed a clear improvement of the sound to background noise distance, something only a select group of manufacturers can achieve in their audio components, and what was now presented by the tested unit and its manufacturer – Telegärtner. Similar improvements of the sound happened with each material played. It did not matter if I listened to female or male voices, old, and not very well recorded rock, or electronics employing artificial sounds, the symptoms of bringing music to life were every time the same. But what was equally important, never, really never, even with the best recordings, the sound did not get over-excited. It was just the removal of a kind of veil, obscuring and averaging every sound tale, something, that when you own a resolving system – and I think I managed to get such a system – cannot result, and did not result in any overdraw of the presentation and thus any fatigue in the listener. Do you think you get such things only in an advertising brochure? Not at all, you just need to plug into your system the set tested today, the Telegärtner M12 Switch Gold with the dedicated power supply JCAT Optimo 3 Duo and the world of music from files will be completely different than before.

Finalizing this review I would like to turn your attention to one small fact. It is known, that currently listening to music from files is not my karma. But listening to what this Japanese signal cleaner can do in Marcin’s system, there was no option, I had to put a similar setup at home. I could not lose an opportunity with another positive step towards equaling the sound from files and silver discs. Does this mean, that after this experience I will enter the world of hard discs? It may sound like turning the question around, but I will not answer it, as in my opinion, the main aspect lies elsewhere: “Is the tested accessory for everyone?” And here, with one warning, of course based on the test conducted, I can only recommend everyone to try it out on their own system. And what did I mean with the warning? Well, based on my own experience – it is as follows: “Be warned, once you test it out, there is a big chance it will not go back to the distributor”. Except for that, I have nothing else to add.

Jacek Pazio

System used in this test:
– CD transport” CEC TL 0 3.0
– Network player/NAS: I-O Data Soudgenic HDL-RAS2T
– DAC: dCS Vivaldi DAC 2.0
– Reference clock: Mutec REF 10
– Reclocker: Mutec MC-3+USB
– Shunyata Research Sigma CLOCK
– Shunyata Sigma NR
– Preamplifier: Robert Koda Takumi K-15
– Power amplifier: Gryphon Audio Mephisto Stereo
– Loudspeakers: Dynaudio Consequence
– Speaker Cables: Tellurium Q Silver Diamond
– IC RCA: Hijri „Million”, Vermouth Audio Reference
– IC XLR: Tellurium Q Silver Diamond
– Digital IC: Harmonix HS 102
– Power cables: Harmonix X-DC 350M2R Improved Version, Furutech NanoFlux NCF Furutech DPS-4 + FI-E50 NCF(R)/ FI-50(R), Hijiri Nagomi; Vermouth Audio Reference Power Cord
– Table: SOLID BASE VI
– Accessories: Harmonix TU 505EX MK II, Stillpoints ULTRA SS, Stillpoints ULTRA MINI, antivibration platform by SOLID TECH, Harmonix AC Enacom Improved for 100-240V, Harmonix Room Tuning Mini Disk RFA-80i
– Power distribution board: POWER BASE HIGH END
– Acoustic treatments by Artnovion
Analog stage:
Drive: SME 30/2
Arm: SME V
Cartridge: MIYAJIMA MADAKE
Phonostage: RCM THERIAA
Step-up: Thrax Trajan

Distributor: JPLAY
Prices
M12 SWITCH GOLD: 4 185 €
OPTIMO 3 DUO: 1 500 €
NET Isolator: 190 €
JCAT Reference LAN Cable GOLD: 600 €

Technical details
M12 SWITCH GOLD
Interface: 5 x M12
Input voltage: DC 10 V — 60 V
Power consumption: 6 W max
Dimentions (W x L x H): 70 x 200 x 50 mm
Weight: 1,5 kg

OPTIMO 3 DUO
Output voltage: specified in a purchase note – 5V, 9V, 12V / 3A
Dimentions (W x H x D): 195 x 85 x 395 mm

Jeśli do tej pory uważaliście Państwo, że domowa sieć Ethernet to nic nadzwyczajnego i niezbyt absorbującego tak pod względem gabarytowym, jak i finansowym, to najwyższy czas zrewidować niezbyt aktualne wiadomości. Wkraczamy bowiem na prawdziwie high-endowy pułap połączeń sieciowych, czyli zaczynamy wygrzewać zestaw w skład którego wchodzi switch Telegärtner M12 SWITCH GOLD i podwójny zasilacz JCAT OPTIMO 3 DUO.

cdn …

EVERLASTING PC MEDIA SERVER ISSUE IS NOW GONE.
JCAT introduces NET Card FEMTO– first high-end ethernet adapter for noiseless & jitterless data transfer from your PC media server.

Setting up a media server on a PC or using a computer as a network audio renderer (endpoint) is easy nowadays. But the problem with computers is that they were never designed with audio in mind. While there are improvements for USB-based playback available, the network controller part of a PC remains noisy.

JCAT puts an end to imperfections of network playback with NET Card FEMTO – the ultimate network interface designed specifically for transferring high-quality audio over LAN.

By using ultra-low noise linear power supplies and FEMTO Clock Technology combined with enterprise level Ethernet controller from Intel, the JCAT NET Card FEMTO ensures maximum network transmission quality.

Connect a network audio player, media server (NAS) or a broadband router to JCAT NET Card FEMTO and enjoy vast sound quality improvement when streaming audio data.

Specification:
• Audiophile PCI Express GbE LAN adapter
• Ultra-low noise linear regulators and filters eliminate noise interferences from PC
• No switching power supplies anywhere
• FEMTO Clock Technology (Crystek CCHD-957) lowers jitter below measurable levels
• Industrial grade components with operating temperature range from -400 to +850
• Enterprise level Intel i350 Ethernet controller
• Gold plated high durability EMI shielded RJ-45 connectors
• Two LAN ports supporting up to 1Gbit connection speeds
• LED-off feature to counteract noise
• Requirements for optional PSU: 5V/1.5A min
• PSU can be supplied from computer PSU via LP4 connector or from an external PSU via 2.1/5mm center positive DC jack connector
• Low-profile & full-height laser cut PCIe brackets included
• All x1-x16 lane PCI Express 2.0 slots supported
• Supported operating systems: Windows (all editions) and Linux

The JCAT NET Card FEMTO is available now for 422EUR at JCAT online shop